(z drewna)

  • 71chemolak — m III, D. u, N. chemolakkiem, blm chem. «dwuskładnikowy lakier odporny na działanie wody, niektórych kwasów, rozpuszczalników itp.; stosowany do galanterii z drewna, zwłaszcza do powlekania klepek podłogowych» Posadzka pomalowana chemolakiem …

    Słownik języka polskiego

  • 72chlebowiec — m II, D. chlebowiecwca; lm M. chlebowiecwce, D. chlebowiecwców bot. «Artocarpus, drzewo z rodziny morwowatych, o wielkich, kulistych owocach mających po upieczeniu smak chleba; rośnie w strefie międzyzwrotnikowej, dostarcza cennego drewna… …

    Słownik języka polskiego

  • 73ciesielnia — ż I, DCMs. ciesielniani; lm D. ciesielniani «warsztat obróbki drewna, wykonujący zwykle drewniane elementy konstrukcyjne budynków, urządzeń i in.; zakład ciesielski» …

    Słownik języka polskiego

  • 74ciesielstwo — n III, Ms. ciesielstwowie, blm «rzemiosło zajmujące się ręczną obróbką drewna budulcowego, wykonywaniem drewnianych konstrukcji budowlanych (ścian, podłóg, więźb dachowych itp.) oraz stawianiem budynków drewnianych» ∆ Ciesielstwo mechaniczne… …

    Słownik języka polskiego

  • 75cieśla — m odm. jak ż I, DCMs. cieślali; lm M. cieślale, DB. cieślali (cieślalów) «rzemieślnik zajmujący się ręczną obróbką drewna, wykonywający drewniane konstrukcje budowlane, stawiający drewniane budynki» Cieśle wznosili nową stodołę. ∆ mors. Cieśla… …

    Słownik języka polskiego

  • 76ciosła — ż IV, CMs. ciośle; lm D. ciosłaseł «dawne słowiańskie narzędzie do obróbki drewna, używane jeszcze niekiedy do żłobienia niecek i koryt» …

    Słownik języka polskiego

  • 77ciosowy — «wykonany z ciosu kamienia (rzadziej drewna) ciosanego; nadający się do ciosania; ciosany» Wieża zbudowana z kamieni ciosowych. Stół ciosowy. ∆ bud. Mur ciosowy «konstrukcja ścienna z bloków kamiennych (ciosów) o układzie regularnym,… …

    Słownik języka polskiego

  • 78cisawy — przestarz. «mający barwę drewna cisu, czerwonobrunatny; zwykle o maści konia: kasztanowaty» Cisawy rumak …

    Słownik języka polskiego

  • 79cyklina — ż IV, CMs. cyklinanie; lm D. cyklinain «narzędzie z blachy stalowej służące do polerowania drewna lub zdzierania z niego wierzchniej warstwy; gładzica» Cyklina do podłóg. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 80cyklinować — ndk IV, cyklinowaćnuję, cyklinowaćnujesz, cyklinowaćnuj, cyklinowaćował, cyklinowaćowany «wygładzać lub zdzierać powierzchnię drewna za pomocą cykliny a. cykliniarki» Cyklinować deskę. Cyklinować parkiet …

    Słownik języka polskiego