(z drewna)

  • 121gdański — gdańskiscy przym. od Gdańsk Port gdański. Mieszkańcy, stoczniowcy gdańscy. ∆ Gdańskie meble «meble późnorenesansowe i barokowe wyrabiane w Gdańsku z drewna orzechowego, dębowego, bukowego, mahoniowego, zwykle ciemne, ciężkie, odznaczające się… …

    Słownik języka polskiego

  • 122giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… …

    Słownik języka polskiego

  • 123gięcie — ↨ gięcie się n I rzecz. od giąć (się) Gięcie drewna, żelaza. Gięcie ręczne, maszynowe …

    Słownik języka polskiego

  • 124gładzić — ndk VIa, gładzićdzę, gładzićdzisz, gładź, gładzićdził, gładzićdzony 1. «przesuwać po czymś delikatnie ręką, zwykle z pieszczotą; głaskać» Gładzić kogoś po głowie, po ręce. Gładzić czyjeś włosy. 2. «czynić powierzchnię czegoś gładką, usuwać… …

    Słownik języka polskiego

  • 125gładzik — m III, D. a, N. gładzikkiem; lm M. i techn. «narzędzie ręczne lub element maszyny, służące do gładzenia powierzchni metalu, drewna, skór itp., pozbawiania ich nierówności, chropowatości» …

    Słownik języka polskiego

  • 126granat — I m IV, D. u, Ms. granatacie; lm M. y 1. → granatowiec 2. «owoc granatowca kształtem przypominający jabłko, jadalny, o czerwonym miąższu, z którego przyrządza się napoje orzeźwiające» Kupić kilogram soczystych granatów. 3. «kolor ciemnoniebieski …

    Słownik języka polskiego

  • 127grubiarka — ż III, CMs. grubiarkarce; lm D. grubiarkarek techn. «obrabiarka służąca do zestrugiwania warstwy drewna z obrabianego elementu w celu uzyskania określonej jego grubości lub szerokości oraz wygładzenia powierzchni» …

    Słownik języka polskiego

  • 128grzbietnica — ż II, DCMs. grzbietnicacy; lm D. grzbietnicaic techn. «ręczna piła do drewna o brzeszczocie usztywnionym wzdłuż grzbietu» …

    Słownik języka polskiego