(wzajemnie)

  • 31wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… …

    Słownik języka polskiego

  • 32zapraszać — ndk I, zapraszaćam, zapraszaćasz, zapraszaćają, zapraszaćaj, zapraszaćał, zapraszaćany forma ndk czas. zaprosić (p.) zapraszać się 1. forma ndk czas. zaprosić się (p.) 2. «zapraszać siebie wzajemnie, nakłaniać siebie wzajemnie do bywania u siebie …

    Słownik języka polskiego

  • 33zharmonizować — dk IV, zharmonizowaćzuję, zharmonizowaćzujesz, zharmonizowaćzuj, zharmonizowaćował, zharmonizowaćowany «zespolić, złączyć, zestroić w harmonijną całość, dostosować do siebie wzajemnie» Zharmonizować formę z treścią, szczegóły z całością.… …

    Słownik języka polskiego

  • 34znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 35zranić — dk VIa, zranićnię, zranićnisz, zrań, zranićnił, zranićniony «zadać ranę komuś lub sobie; skaleczyć» Zranić kogoś ciężko, śmiertelnie. Zranić kogoś nożem, sztyletem. Zranić kogoś w ramię. Zranić nogę o druty. Zranić rękę szkłem. Zranione zwierzę… …

    Słownik języka polskiego

  • 36zwołać — dk I, zwołaćam, zwołaćasz, zwołaćają, zwołaćaj, zwołaćał, zwołaćany zwoływać ndk VIIIa, zwołaćłuję, zwołaćłujesz, zwołaćłuj, zwołaćywał, zwołaćywany 1. «wołając skupić, zgromadzić gdzieś wiele osób, zwierząt» Zwołać dzieci do klasy. Zwoływać kury …

    Słownik języka polskiego

  • 37ciąć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć siebie; ranić się, uderzać czymś ostrym, cienkim swoje ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciąć się przez nieuwagę nożem w rękę. Ciąć się biczem …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 38czubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czubić siębię się, czubić siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spierać się ze sobą ostro, dogryzać sobie wzajemnie; także bić się, szarpać (zwłaszcza o ludziach) : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 39czyścić się – wyczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyścić siebie, swoje ubranie, ciało itp.; usuwać z siebie brud : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musimy wyczyścić się z tego błota. Czyścić się ze smaru. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 40dzielić się — I – podzielić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać komuś lub ofiarowywać sobie wzajemnie jakąś część, porcję, kawałek czegoś; częstować czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzielił się z bratem wszystkim, co zebrał… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień