(wzajemnie)

  • 111ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… …

    Słownik języka polskiego

  • 112głuszyć — ndk VIb, głuszyćszę, głuszyćszysz, głusz, głuszyćszył, głuszyćszony 1. «uniemożliwiać słyszenie czego; tłumić, zagłuszać» Wrzawa głuszy dźwięki muzyki. Dywan głuszy kroki. Płyta, wykładzina głusząca. 2. «o roślinach: własnym rozrostem utrudniać… …

    Słownik języka polskiego

  • 113gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …

    Słownik języka polskiego

  • 114gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… …

    Słownik języka polskiego

  • 115gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 116harmonizować — ndk IV, harmonizowaćzuję, harmonizowaćzujesz, harmonizowaćzuj, harmonizowaćował, harmonizowaćowany 1. «być w harmonii, w zgodzie z czymś, dobrze pasować do czegoś, odpowiadać czemuś» Harmonizować z czymś. Forma harmonizująca z treścią. Suknia… …

    Słownik języka polskiego

  • 117ignorować — ndk IV, ignorowaćruję, ignorowaćrujesz, ignorowaćruj, ignorowaćował, ignorowaćowany «świadomie, celowo nie zauważać, nie brać pod uwagę; lekceważyć» Ignorować kogoś, coś. ignorować się «ignorować jeden drugiego» Pokłóciły się i odtąd ignorowały… …

    Słownik języka polskiego

  • 118informować — ndk IV, informowaćmuję, informowaćmujesz, informowaćmuj, informowaćował, informowaćowany «udzielać informacji, wskazówek, podawać do wiadomości; powiadamiać, komunikować, objaśniać» Informować dokładnie, szczegółowo, ogólnie, na bieżąco.… …

    Słownik języka polskiego

  • 119inspirować — ndk IV, inspirowaćruję, inspirowaćrujesz, inspirowaćruj, inspirowaćował, inspirowaćowany «dawać impuls do czegoś, poddawać myśl, wpływać na coś, być duchowym przywódcą; pobudzać do aktu twórczego» Inspirować twórcę w pracy (do pracy) nad nowym… …

    Słownik języka polskiego

  • 120instruować — ndk IV, instruowaćuuję, instruowaćuujesz, instruowaćuuj, instruowaćował, instruowaćowany «dawać instrukcje, udzielać wskazówek; pouczać, objaśniać» Instruować nowych pracowników. instruować się 1. «otrzymywać instrukcje» Instruować się u szefa. 2 …

    Słownik języka polskiego