(wywoływać)

  • 81radować — ndk IV, radowaćduję, radowaćdujesz, radowaćduj, radowaćował książk. «wywoływać, wzbudzać radość, zadowolenie; sprawiać komuś radość; napełniać radością, wesołością; cieszyć» Radował ją wiosenny dzień. Coś raduje oczy, serce. radować się «być… …

    Słownik języka polskiego

  • 82rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… …

    Słownik języka polskiego

  • 83razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… …

    Słownik języka polskiego

  • 84reagować — ndk IV, reagowaćguję, reagowaćgujesz, reagowaćguj, reagowaćował 1. «zachowywać się w określony sposób w odpowiedzi na czyjeś postępowanie, w związku z jakąś sytuacją, zdarzeniami; dawać do poznania, że się coś dostrzega» Reagować żywo,… …

    Słownik języka polskiego

  • 85represja — ż I, DCMs. represjasji; lm D. represjasji (represjasyj) zwykle w lm «surowe środki odwetu; ich stosowanie» Ostre, surowe represje. Grozić represjami. Narażać się, narazić kogoś na represje. Paść ofiarą represji. Podlegać represjom. Stosować… …

    Słownik języka polskiego

  • 86rodzić — ndk VIa, rodzićdzę, rodzićdzisz, rodź, rodzićdził, rodzićdzony 1. «o kobietach i samicach zwierząt żyworodnych: wydawać na świat potomstwo» Wszystkie dzieci rodziła w domu. 2. «o glebie, roślinach: wydawać owoce, plony» Jabłonki rodzą piękne… …

    Słownik języka polskiego

  • 87rozbestwiać — ndk I, rozbestwiaćam, rozbestwiaćasz, rozbestwiaćają, rozbestwiaćaj, rozbestwiaćał, rozbestwiaćany rozbestwić dk VIa, rozbestwiaćwię, rozbestwiaćwisz, rozbestwiaćbestw, rozbestwiaćwił, rozbestwiaćwiony «wzbudzać, wywoływać w kimś najgorsze… …

    Słownik języka polskiego

  • 88rozrabiać — ndk I, rozrabiaćam, rozrabiaćasz, rozrabiaćają, rozrabiaćaj, rozrabiaćał, rozrabiaćany 1. forma ndk czas. rozrobić (p.) 2. posp. «robić intrygi, wywoływać awantury, zamieszanie, zamęt; podburzać jednych przeciw drugim» …

    Słownik języka polskiego

  • 89sensacja — ż I, DCMs. sensacjacji; lm D. sensacjacji (sensacjacyj) 1. «silne wrażenie spowodowane zaskakującym wydarzeniem, niespodziewaną wiadomością, wielkie zainteresowanie wywołane przez coś niezwykłego; wiadomość, zdarzenie wywołujące takie wrażenie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 90skandalizować — ndk IV, skandalizowaćzuję, skandalizowaćzujesz, skandalizowaćzuj, skandalizowaćował, skandalizowaćowany «wywoływać skandal, kontrowersję, zgorszenie; gorszyć, oburzać» Skandalizujące przedstawienie. Jej zachowanie skandalizuje opinię. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego