(wywoływać)

  • 71podwyższać — ndk I, podwyższaćam, podwyższaćasz, podwyższaćają, podwyższaćaj, podwyższaćał, podwyższaćany podwyższyć dk VIb, podwyższaćszę, podwyższaćszysz, podwyższaćwyższ, podwyższaćszył, podwyższaćszony 1. «czynić wyższym, podnosić, powiększać wysokość… …

    Słownik języka polskiego

  • 72polaryzować — ndk IV, polaryzowaćzuję, polaryzowaćzujesz, polaryzowaćzuj, polaryzowaćował, polaryzowaćowany fiz. «wywoływać zjawisko polaryzacji» polaryzować się 1. «różnicować się» Poglądy polaryzują się. 2. fiz. «ulegać polaryzacji» ‹ze śrdwłc.› …

    Słownik języka polskiego

  • 73porządek — m III, D. porządekdku, N. porządekdkiem; lm M. porządekdki 1. zwykle blm «regularny układ, rozkład, rozstawienie, plan czegoś; należyty ład, stan czegoś; czystość, schludność» Idealny, wzorowy porządek. Naturalny, przyrodzony porządek. Porządek… …

    Słownik języka polskiego

  • 74powodować — ndk IV, powodowaćduję, powodowaćdujesz, powodowaćduj, powodowaćował, powodowaćowany 1. «być powodem, przyczyną czegoś, sprawiać, wywoływać coś» Powodować chorobę, kaszel, zadyszkę. Powodować niezadowolenie, rozgoryczenie. Powodować bałagan, chaos …

    Słownik języka polskiego

  • 75programowy — programowywi 1. «stanowiący, zawierający program działania jednostki lub organizacji, instytucji» Artykuł, referat, utwór programowy. Deklaracja, działalność programowa. Hasło, przemówienie, wystąpienie programowe. Założenia programowe partii,… …

    Słownik języka polskiego

  • 76prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …

    Słownik języka polskiego

  • 77przedziwny — przedziwnyni 1. «bardzo dziwny, rażący swoją dziwnością; zadziwiający» Przedziwne potrawy, nowiny. Przedziwne pomysły. Była to przedziwna postać. Jego zachowanie się było przedziwne. 2. «mogący wywoływać podziw, zachwyt» Przedziwna uroda. Kwiaty… …

    Słownik języka polskiego

  • 78przerażenie — n I 1. rzecz. od przerazić. 2. «uczucie nagłego i silnego lęku, przestrachu; trwoga» Obłędne, paniczne, śmiertelne przerażenie. Okrzyk przerażenia wyrwał się komuś z piersi. Ochłonąć, oniemieć, zdrętwieć z przerażenia. Z przerażeniem patrzeć na… …

    Słownik języka polskiego

  • 79przyciągać — ndk I, przyciągaćam, przyciągaćasz, przyciągaćają, przyciągaćaj, przyciągaćał, przyciągaćany przyciągnąć dk Va, przyciągaćnę, przyciągaćniesz, przyciągaćnij, przyciągaćnął, przyciągaćnęła, przyciągaćnęli, przyciągaćnięty, przyciągaćnąwszy 1.… …

    Słownik języka polskiego

  • 80pstrykać — ndk I, pstrykaćam, pstrykaćasz, pstrykaćają, pstrykaćaj, pstrykaćał, pstrykaćany pstryknąć dk Va, pstrykaćnę, pstrykaćniesz, pstrykaćnij, pstrykaćnął, pstrykaćnęła, pstrykaćnęli, pstrykaćnięty, pstrykaćnąwszy 1. «wywoływać charakterystyczny… …

    Słownik języka polskiego