(wywoływać)
31działać — ndk I, działaćam, działaćasz, działaćają, działaćaj, działaćał 1. «robić, tworzyć co, być czynnym, pracować, występować w jakiejś sprawie» Działać bezinteresownie, solidarnie, wspólnie. Działać ręka w rękę z kimś, na własną rękę. Działać w czyimś …
32dźwięczeć — ndk VIIb, dźwięczećczy, dźwięczećczał, dźwięczećczeli rzad. dźwięknąć ndk Va, dźwięczećnie, dźwięczećnął, dźwięczećnęli «wywoływać wrażenie akustyczne, słuchowe, być słyszanym jako pewien dźwięk lub zespół dźwięków; brzmieć, rozbrzmiewać, wydawać …
33echo — n II; lm D. ech «powtórzenie dźwięku spowodowane odbiciem fali dźwiękowej; odgłos» Dalekie, przeciągłe, wielokrotne echo. Echo wybuchów. Przebrzmiały echa bitwy. Imię wracało echem. Echo odpowiada, zamiera, ginie, odbija się o góry, rozchodzi,… …
34emocjonować — ndk IV, emocjonowaćnuję, emocjonowaćnujesz, emocjonowaćnuj, emocjonowaćował, emocjonowaćowany «wywoływać emocję; wzruszać, podniecać» Emocjonowały ich przygody. Emocjonował go teatr. Emocjonujący film. Emocjonujące spotkanie, polowanie.… …
35entuzjazmować — ndk IV, entuzjazmowaćmuję, entuzjazmowaćmujesz, entuzjazmowaćmuj, entuzjazmowaćował rzad. «wywoływać entuzjazm, zachwyt, uwielbienie, uznanie; porywać, unosić, zapalać» Jakaś idea entuzjazmuje kogoś. entuzjazmować się «odnosić się do czegoś z… …
36epatować — ndk IV, epatowaćtuję, epatowaćtujesz, epatowaćtuj, epatowaćował, epatowaćowany książk. «wywoływać wielkie wrażenie; wprawiać w podziw, w osłupienie; oszałamiać, zadziwiać, zdumiewać» Epatować widzów wspaniałą grą. Miasto epatowało… …
37ewokować — ndk IV, ewokowaćkuję, ewokowaćkujesz, ewokowaćkuj, ewokowaćował, ewokowaćowany książk. «wywoływać, uprzytamniać» Dekoracje teatralne ewokowały nastrój niesamowitości. ‹łac.› …
38frustrować — ndk IV, frustrowaćruję, frustrowaćrujesz, frustrowaćruj, frustrowaćował, frustrowaćowany «wprowadzać w stan frustracji, powodować, wywoływać u kogoś stan frustracji» frustrować się strona zwrotna czas. frustrować …
39gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś …
40gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… …
