(wystrzelić)

  • 11nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …

    Słownik języka polskiego

  • 12oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 13odpalić — dk VIa, odpalićlę, odpalićlisz, odpalićpal, odpalićlił, odpalićlony odpalać ndk I, odpalićam, odpalićasz, odpalićają, odpalićaj, odpalićał, odpalićany 1. «zapalić coś (zwykle papierosa) przez przytknięcie, przyłożenie do ognia; przypalić» Odpalić …

    Słownik języka polskiego

  • 14ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …

    Słownik języka polskiego

  • 15powtarzalny — «mogący być powtórzonym, powtarzający się» Powtarzalny projekt budynku. ∆ Broń powtarzalna «broń palna, z której można wystrzelić kilka razy po zarepetowaniu» …

    Słownik języka polskiego

  • 16powystrzelać — dk I, powystrzelaćam, powystrzelaćasz, powystrzelaćają, powystrzelaćaj, powystrzelaćał, powystrzelaćany 1. «strzelając zużyć wiele czegoś, wystrzelić kolejno» Powystrzelać wszystkie naboje, pociski. 2. «wystrzelać, zastrzelić wielu, jednego po… …

    Słownik języka polskiego

  • 17spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …

    Słownik języka polskiego

  • 18torpeda — ż IV, CMs. torpedaedzie; lm D. torpedaed «pocisk podwodny z własnym napędem i przyrządami kierującymi, służący do rażenia podwodnej części kadłuba okrętu, mający kształt cygara, stanowiący zasadniczą broń okrętów podwodnych, kutrów i samolotów… …

    Słownik języka polskiego

  • 19wygarnąć — dk Va, wygarnąćnę, wygarnąćniesz, wygarnąćnij, wygarnąćnął, wygarnąćnęła, wygarnąćnęli, wygarnąćnięty, wygarnąćnąwszy wygarniać ndk I, wygarnąćam, wygarnąćasz, wygarnąćają, wygarnąćaj, wygarnąćał, wygarnąćany 1. «garnąc wyjąć, wydostać, wyjąć coś …

    Słownik języka polskiego

  • 20wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… …

    Słownik języka polskiego