(wymiana)

  • 51scena — ż IV, CMs. scenanie; lm D. scen 1. «część budowli teatralnej będąca miejscem gry aktorów, składająca się z przestrzeni widocznej dla publiczności i z ukrytych urządzeń teatralnych» Duża, kameralna, mała scena. Scena teatralna. Wejść na scenę,… …

    Słownik języka polskiego

  • 52scysja — ż I, DCMs. scysjasji; lm D. scysjasji (scysjasyj) «ostra wymiana zdań; zatarg, konflikt, kłótnia» Krótka, mała, niegroźna, ostra, poważna scysja. Miał scysję z szefem. Często dochodziło między nimi do scysji. Scysja powstaje, wybucha między kimś… …

    Słownik języka polskiego

  • 53słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… …

    Słownik języka polskiego

  • 54sprzeczka — ż III, CMs. sprzeczkaczce; lm D. sprzeczkaczek «ostra wymiana słów między osobami nie zgadzającymi się pod jakimś względem; spór, kłótnia, zwada» Sprzeczka z mężem, z żoną. Sprzeczka o pieniądze. Sprzeczka między sąsiadami. Wdać się z kimś w… …

    Słownik języka polskiego

  • 55starcie — n I 1. rzecz. od zetrzeć. 2. lm D. starć «spotkanie się dwóch przeciwnych sobie sił w walce; potyczka, bitwa» Krwawe starcie. Starcie zbrojne. Starcie pancerne. Starcie artylerii, piechoty, czołgów. przen. «ostra wymiana zdań; sprzeczka»… …

    Słownik języka polskiego

  • 56strzał — m IV, D. u, Ms. strzałale; lm M. y 1. «wyrzucenie pocisku z broni palnej (także strzały z łuku, kuszy itp.); wydostanie się, wylecenie pocisku z broni palnej; huk temu towarzyszący» Strzał armatni, artyleryjski, rewolwerowy. Celny, chybiony,… …

    Słownik języka polskiego

  • 57szermierka — ż III, CMs. szermierkarce 1. blm «sztuka władania bronią białą (floretem, szablą, szpadą itp.); walka sportowa na taką broń; dyscyplina sportowa obejmująca takie walki» Mistrzostwa szermierki a. w szermierce. Turniej szermierki. Uprawiać, ćwiczyć …

    Słownik języka polskiego

  • 58świadczenie — n I 1. rzecz. od świadczyć. 2. lm D. świadczenieeń częściej w lm «obowiązek wykonania, wykonywania czegoś na czyjąś rzecz; to, co jest z tego tytułu wykonywane» Świadczenia z zakresu ochrony zdrowia, oświaty. Otrzymywać świadczenia. Wymiana… …

    Słownik języka polskiego

  • 59termoizolacja — ż I, DCMs. termoizolacjacji; lm D. termoizolacjacji (termoizolacjacyj) techn. «warstwa materiału o małej przewodności cieplnej chroniąca dane ciało, urządzenie lub pomieszczenie przed niepożądaną wymianą ciepła z otoczeniem; izolacja cieplna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 60towar — m IV, D. u, Ms. towararze; lm M. y «wytwór pracy ludzkiej zaspokajający jakąś potrzebę człowieka, produkowany na sprzedaż, mający wartość rzeczową i użytkową» Towary przemysłowe, tekstylne, sypkie. Towary krajowe, zagraniczne. Towar poszukiwany… …

    Słownik języka polskiego