(wygodny)

  • 1wygodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wygodnyni, wygodnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który daje wygodę, uprzyjemniający, ułatwiający robienie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygodne krzesło, łóżko. Wygodne …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2wygodny — wygodnyni, wygodnyniejszy 1. «taki, którym dobrze, przyjemnie się posługiwać, zapewniający wygodę» Wygodny fotel, tapczan. Wygodne ubranie, obuwie. Wygodne mieszkanie. 2. «odpowiadający komuś z jakiegoś względu, dogodny» Wygodna postawa życiowa.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3dogodny — dogodnyniejszy 1. «dobrze nadający się do czegoś, dogadzający czyimś potrzebom, odpowiadający warunkom; odpowiedni, stosowny, wygodny» Dogodna komunikacja. Dogodne położenie uzdrowiska. Szukać dogodnego miejsca do lądowania. Kupić dogodniejsze a …

    Słownik języka polskiego

  • 4dojazd — m IV, D. u, Ms. dojazdjeździe; lm M. y 1. «dojeżdżanie albo dojechanie gdzieś; docieranie do jakiegoś miejsca za pomocą środków lokomocji» Zapewnić wygodny dojazd do pracy. Uciążliwość codziennych dojazdów. Mieć kłopoty z dojazdem. 2. «droga,… …

    Słownik języka polskiego

  • 5dres — m IV, D. u, Ms. dresie; lm M. y używane często w lm w zn. lp «ciepły, lekki, wygodny kostium treningowy sportowców składający się z długich spodni i bluzy, noszony także przez wycieczkowiczów, młodzież i dzieci» Dres sportowy, gimnastyczny.… …

    Słownik języka polskiego

  • 6jednak — «partykuła wyróżniająca zdanie lub jego część ze względu na przeciwieństwo, odmienne ujęcie treści» a) «używana bez przeczenia» Dom stary, jednak wygodny. b) «używana z przeczeniem» Uczył się dużo, nie zdał jednak egzaminu. Cierpi, a jednak się… …

    Słownik języka polskiego

  • 7leniwiec — m II, D. leniwiecwca 1. B.=D., W. leniwiecwcze (leniwiecwcu); lm M. ci leniwiecwcy, te leniwiecwce, DB. leniwiecwców → leniuch 2. B.=D.; lm MB. leniwiecwce zool. leniwce «Bradypodidae, rodzina niewielkich ssaków nadrzewnych, o mocnych kończynach …

    Słownik języka polskiego

  • 8leżak — m III, D. a, N. leżakkiem; lm M. i «rodzaj składanego fotela z płótna naciągniętego na drewnianą lub metalową ramę» Wygodny leżak. Rozłożyć leżak. Wypoczywać na leżaku …

    Słownik języka polskiego

  • 9leżakowy — 1. przym. od leżak Wygodny fotel leżakowy. Płótno leżakowe. 2. «dotyczący procesu leżakowania trunków» Fermentacja leżakowa. Kufy leżakowe. Piwnice leżakowe …

    Słownik języka polskiego

  • 10lubo — I przestarz. «miło, przyjemnie, z przyjemnością» II przestarz. «spójnik przyłączający zdania lub ich części, wyrażające nieskuteczne przeciwdziałanie, kontrastujące okoliczności uboczne, rozbieżność między tym, co się rzeczywiście dzieje, a tym,… …

    Słownik języka polskiego