(wydobywać)

  • 41ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… …

    Słownik języka polskiego

  • 42tryskać — ndk I, tryskaćam, tryskaćasz, tryskaćają, tryskaćaj, tryskaćał trysnąć dk Va, tryskaćnę, tryśniesz, tryśnij, tryskaćnął, tryskaćnęła, tryskaćnąwszy «o płynach lub substancjach mało spoistych: wypływać, wydobywać się skądś z siłą, gwałtownie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 43ulatniać się — ndk I, ulatniać sięam się, ulatniać sięasz się, ulatniać sięają się, ulatniać sięaj się, ulatniać sięał się ulotnić się dk VIa, ulatniać sięnię się, ulatniać sięnisz się, ulatniać sięnij się, ulatniać sięnił się 1. «o ciałach gazowych, lotnych,… …

    Słownik języka polskiego

  • 44walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… …

    Słownik języka polskiego

  • 45węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… …

    Słownik języka polskiego

  • 46wydostać — dk, wydostaćstanę, wydostaćstaniesz, wydostaćstań, wydostaćstał, wydostaćany wydostawać ndk IX, wydostaćstaję, wydostaćstajesz, wydostaćwaj, wydostaćwał, wydostaćwany 1. «wyjąć, wyciągnąć, wydobyć coś skądś» Wydostać pudło spod łóżka. Wydostać… …

    Słownik języka polskiego

  • 47wydzielać — ndk I, wydzielaćam, wydzielaćasz, wydzielaćają, wydzielaćaj, wydzielaćał, wydzielaćany 1. forma ndk czas. wydzielić (p.) 2. «wydalać, wydawać coś z siebie» Kwiaty wydzielały mocny zapach. 3. biol. «o narządach żywego organizmu: wytwarzać… …

    Słownik języka polskiego

  • 48złoto — I n III, Ms. złocie, blm 1. «(Au) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 79; metal szlachetny o barwie żółtej, miękki, kowalny, ciągliwy, odporny na działanie tlenu, powietrza, kwasów; w przyrodzie występuje rzadko,… …

    Słownik języka polskiego

  • 49żywicować — ndk IV, żywicowaćcuję, żywicowaćcujesz, żywicowaćcuj, żywicowaćował, żywicowaćowany 1. leśn. «wydobywać żywicę z drzew iglastych przez nacinanie pni lub inne zabiegi, powodujące wyciek żywicy» Żywicować sosny. 2. leśn. «o drzewach iglastych:… …

    Słownik języka polskiego

  • 50abstrahować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, abstrahowaćhuję, abstrahowaćhuje, abstrahowaćany {{/stl 8}}– wyabstrahować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wyodrębniać w jakimś przedmiocie lub zjawisku jego cechy istotne i oddzielać je od… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień