(wydobywać)

  • 31lądować — ndk IV, lądowaćduję, lądowaćdujesz, lądowaćduj, lądowaćował «osiągać ląd opuszczając się z góry (np. samolotem); osiadać na ziemi, wysiadać na ląd» Samolot ląduje. przen. «zacząć dawać sobie radę, zwłaszcza pod względem finansowym; wydobywać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 32łuskać — ndk I, łuskaćam, łuskaćasz, łuskaćają, łuskaćaj, łuskaćał, łuskaćany «obierać z łuski, wydobywać ze strąków» Łuskać migdały, orzechy. Łuskać groch, fasolę …

    Słownik języka polskiego

  • 33odkrywka — ż III, CMs. odkrywkawce; lm D. odkrywkawek górn. «złoże występujące na powierzchni ziemi (wskutek erozji) lub pod nadkładem (sztucznie odsłonięte)» Odkrywka naturalna, sztuczna. Odkrywki kamieniarskie, kopalniane, węglowe. Eksploatować, wydobywać …

    Słownik języka polskiego

  • 34odkrywkowo — «sposobem odkrywkowym» Wydobywać bogactwa naturalne odkrywkowo …

    Słownik języka polskiego

  • 35odkrywkowy — przym. od odkrywka Eksploatacja odkrywkowa. Górnictwo odkrywkowe. Wydobywać węgiel metodą odkrywkową. ∆ Kopalnia odkrywkowa «kopalnia, w której eksploatacja kopalin odbywa się na otwartej przestrzeni, w warstwie powierzchniowej ziemi» …

    Słownik języka polskiego

  • 36pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …

    Słownik języka polskiego

  • 37pielucha — ż III, CMs. pieluchausze; lm D. pieluchauch zgr. od pieluszka Flanelowe pieluchy. Owinąć dziecko w pieluchy. ◊ Znać kogoś, wychowywać itp. od pieluch «znać, wychowywać itp. kogoś od niemowlęctwa» ◊ Coś jest w pieluchach «coś jest w zalążku, w… …

    Słownik języka polskiego

  • 38pompować — ndk IV, pompowaćpuję, pompowaćpujesz, pompowaćpuj, pompowaćował, pompowaćowany «podnosić ciecz z poziomu niższego na wyższy lub przetłaczać ją z obszaru o ciśnieniu niższym do obszaru o ciśnieniu wyższym, napełniać jakiś zbiornik cieczą lub gazem …

    Słownik języka polskiego

  • 39rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 40sól — ż V, DCMs. soli; lm M. sole, D. soli, N. solami 1. «skała osadowa pochodzenia chemicznego składająca się głównie z halitu; bezbarwny, przezroczysty minerał powstający wskutek odparowywania płytkich zatok morskich i słonych jezior; używana głównie …

    Słownik języka polskiego