(wydobywać)

  • 21ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 22czerpać — ndk IX, czerpaćpię, czerpaćpiesz, czerp, czerpaćał, czerpaćany «wydobywać czymś ciało płynne albo sypkie; nabierać» Czerpać wodę czerpakiem. Czerpać zupę łyżką. Czerpać mąkę szufelką. Miasto czerpie wodę ze zbiornika w górach. ∆ Papier czerpany… …

    Słownik języka polskiego

  • 23dąć — ndk Xc, dmę, dmiesz, dmij, dął, dęła, dęli, dęty 1. «wprawiać w pęd wianiem; dmuchać, wiać» Wiatr dął od północy, z północy. Śnieżyca, zadymka dmąca z ukosa. Dęło śniegiem. Wichura dmie w żagle. Dąć miechem w palenisko. 2. «o ludziach: dmuchaniem …

    Słownik języka polskiego

  • 24eksploatować — ndk IV, eksploatowaćtuję, eksploatowaćtujesz, eksploatowaćtuj, eksploatowaćował, eksploatowaćowany 1. «korzystać z czegoś w sposób racjonalny; wyzyskiwać, wydobywać bogactwa naturalne» Eksploatować uzdrowisko. Eksploatować węgiel, torf. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 25fedrować — ndk IV, fedrowaćruję, fedrowaćrujesz, fedrowaćruj, fedrowaćował, fedrowaćowany górn. «urabiać i wydobywać (węgiel)» Fedrować węgiel. Fedrować w kopalni. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 26instrument — m IV, D. u, Ms. instrumentncie; lm M. y 1. «przyrząd, urządzenie do wytwarzania dźwięków muzycznych» Instrumenty muzyczne. Instrumenty dęte, perkusyjne, strunowe. Grać na instrumencie. Stroić instrumenty. Wydobywać dźwięki z instrumentu. Zespół… …

    Słownik języka polskiego

  • 27iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 28jaspis — m IV, D. u, Ms. jaspissie; lm M. y geol. «krzemionkowa skała osadowa, składająca się głównie z chalcedonu i kwarcu, o barwie czerwonej, żółtej, brunatnej lub zielonej, używana do wyrobu materiałów budowlanych, sprzętu laboratoryjnego, przedmiotów …

    Słownik języka polskiego

  • 29kluć się — ndk Xa, kluje się, kluł się «o pisklętach: lęgnąć się, wydobywać się z jaja» przen. «rodzić się, powstawać, formować się» Kluły mi się różne pomysły. ◊ Coś się kluje «coś się zaczyna dziać, na coś się zanosi» …

    Słownik języka polskiego

  • 30krzesać — ndk IX, krzesaćszę, krzesaćszesz, krzesz, krzesaćał, krzesaćany 1. «wydobywać iskry, zwłaszcza przez uderzenie żelazem o kamień lub narzędziem stalowym (krzesiwem) o krzemień» Krzesać ogień. Konie krzesały snopy iskier. ◊ Krzesać hołubce «w tańcu …

    Słownik języka polskiego