(wybuchnąć)
21rozbeczeć się — dk VIIb, rozbeczeć sięczę się, rozbeczeć sięczysz się, rozbeczeć siębecz się, rozbeczeć sięczał się 1. «w odniesieniu do zwierząt: zacząć głośno beczeć» Rozbeczały się owce, kozy. 2. pot. «rozpłakać się głośno, wybuchnąć płaczem» Dziecko… …
22rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… …
23roześmiać się — dk Xb, roześmiać sięśmieję się, roześmiać sięśmiejesz się, roześmiać sięśmiej się, roześmiać sięśmiał się, roześmiać sięśmiali się a. roześmiać sięśmieli się «wybuchnąć śmiechem; zaśmiać się» Roześmiać się głośno, nerwowo, serdecznie, szczerze,… …
24rozgniewać — dk I, rozgniewaćam, rozgniewaćasz, rozgniewaćają, rozgniewaćaj, rozgniewaćał, rozgniewaćany «wywołać w kimś gniew; rozzłościć, zirytować» Rozgniewał go swym uporem. Rozgniewany ojciec. rozgniewać się «wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem; rozzłościć… …
25rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… …
26rozpłakać się — dk IX, rozpłakać siępłaczę się, rozpłakać siępłaczesz się, rozpłakać siępłacz się, rozpłakać sięał się «zacząć płakać, wybuchnąć płaczem» Rozpłakać się głośno, spazmatycznie. Rozpłakać się z żalu. Rozpłakać się nad swoim (czyimś) losem …
27rozpłomienić — dk VIa, rozpłomienićnię, rozpłomienićnisz, rozpłomienićmień, rozpłomienićnił, rozpłomienićniony rozpłomieniać ndk I, rozpłomienićam, rozpłomienićasz, rozpłomienićają, rozpłomienićaj, rozpłomienićał, rozpłomienićany 1. «sprawić, że coś zapali się… …
28rozryczeć się — dk VIIb, rozryczeć sięczę się, rozryczeć sięczysz się, rozryczeć sięrycz się, rozryczeć sięczał się, rozryczeć sięczeli się 1. «o niektórych zwierzętach: zacząć ryczeć głośno, przeciągle» Bydło się rozryczało. przen. Rozryczały się syreny… …
29rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… …
30rozwrzeszczeć się — dk VIIb, rozwrzeszczeć sięczę się, rozwrzeszczeć sięczysz się, rozwrzeszczeć sięwrzeszcz się, rozwrzeszczeć sięczał się, rozwrzeszczeć sięczeli się pot. «zacząć wrzeszczeć na dobre, bardzo głośno; wybuchnąć głośnym płaczem; rozkrzyczeć się»… …
