(wiedzieć)

  • 101baranieć — ndk III, baraniećeję, baraniećejesz, baraniećej, baraniećniał, baraniećnieli «nie wiedzieć co robić, mieszać się; głupieć» Na widok tylu znacznych osób baranieje …

    Słownik języka polskiego

  • 102ciekawy — a. ciekaw (tylko w funkcji orzecznika) ciekawywi, ciekawywszy 1. «interesujący się czymś, pragnący coś wiedzieć, chciwy wiadomości; wyrażający czyjąś chęć poznania; zaciekawiony, dociekliwy» Ciekaw jestem, kto przyszedł. Ktoś ciekawy świata,… …

    Słownik języka polskiego

  • 103co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …

    Słownik języka polskiego

  • 104czuć — ndk Xa, czuję, czujesz, czuj, czuł, rzad. czuty 1. «doznawać wrażeń zmysłowych» Czuć chłód, wilgoć, zapach. Czuć ból, głód, pragnienie. Czuł, jak mu serce bije, jak krew uderza do głowy. ◊ Nie czuć nóg, rąk «mieć zmęczone nogi, ręce; być bardzo… …

    Słownik języka polskiego

  • 105dokładnie — dokładnieej przysłów. od dokładny Dokładnie coś wiedzieć, coś określić. Przekonać się o czymś dokładnie. Dokładniej zbadać sprawę …

    Słownik języka polskiego

  • 106doświadczenie — n I 1. rzecz. od doświadczyć. 2. lm D. doświadczenieeń «ogół wiadomości zdobytych na podstawie obserwacji i przeżyć; znajomość życia, rzeczy i ludzi; zasób umiejętności, praktyka, wprawa; próba życiowa» Bogate, bolesne, gorzkie, smutne… …

    Słownik języka polskiego

  • 107drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… …

    Słownik języka polskiego

  • 108droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …

    Słownik języka polskiego

  • 109głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …

    Słownik języka polskiego

  • 110nawet — «wyraz o charakterze ekspresywnym, nadający temu, czemu towarzyszy, odcień niezwykłości, czegoś nieoczekiwanego, nietypowego dla danej sytuacji» a) «nadto, także, również, w dodatku, co więcej; zresztą» Mógł nawet nie wiedzieć o tym. Nie chce… …

    Słownik języka polskiego