(wiedzieć)

  • 11nie wiedzieć (nic) o bożym świecie — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie wiedzieć nic o jakichś wydarzeniach, o tym, co się dzieje; nie mieć aktualnych informacji, wiadomości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyjesz w tej głuszy i o bożym świecie nie wiesz. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 12nie znać [nie być pewnym, nie wiedzieć] dnia ani godziny — {{/stl 13}}{{stl 33}} nie być pewnym swojego losu, nie wiedzieć, co się stanie, co nastąpi :{{/stl 33}}{{stl 10}}Za okupacji nikt nie był pewny dnia ani godziny. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 13nie wiedzieć, gdzie oczy podziać [schować] — {{/stl 13}}{{stl 33}} bardzo się wstydzić, nie chcieć spojrzeć komuś prosto w oczy :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kiedy matka pytała, dlaczego kradłem, nie wiedziałem, gdzie oczy podziać. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 14trawa — Wiedzieć, co w trawie piszczy; słyszeć, jak trawa rośnie «orientować się w danej sytuacji, domyślać się czegoś, wiedzieć, co się dzieje»: (...) słuchałem „Wolnej Europy”. Czytałem też ważniejsze tygodniki i miesięczniki, mniej więcej wiedziałem,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 15znać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znam, zna, znają, znany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć wiedzę, wyobrażenie, pojęcie o czymś, o kimś; wiedzieć, co jest czym lub kto jest kim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znać… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 16podziać — dk Xb, podziaćdzieję, podziaćdziejesz, podziaćdziej, podziaćdział, podziaćdziali a. podziaćdzieli, podziaćdziany podziewać ndk I, podziaćam, podziaćasz, podziaćają, podziaćaj, podziaćał, podziaćany «umieścić coś nie wiadomo gdzie, zawieruszyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 17Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …

    Deutsch Wikipedia

  • 18oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 19tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …

    Słownik języka polskiego

  • 20znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… …

    Słownik języka polskiego