(widok)

  • 51perspektywa — ż IV, CMs. perspektywawie; lm D. perspektywayw 1. «przedstawienie trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie zgodnie z prawami widzenia» Teoria perspektywy. Obraz z perspektywą. ∆ Perspektywa barwna «zjawisko wykorzystywane w kompozycji… …

    Słownik języka polskiego

  • 52rozradować — dk IV, rozradowaćduję, rozradowaćdujesz, rozradowaćduj, rozradowaćował, rozradowaćowany «sprawić komuś wielką radość, mocno ucieszyć; uradować» Jej widok wielce go rozradował. Rozradowane prezentami dzieci. rozradować się «doznać wielkiej… …

    Słownik języka polskiego

  • 53spłonąć — dk Vb, spłonąćnę, spłonąćniesz, spłoń, spłonąćnął, spłonąćnęła, spłonąćnęli, spłonąćnąwszy «zostać zniszczonym przez ogień, zostać spalonym; spalić się, pójść z dymem» Spłonąć w ogniu, w pożarze. Dom spłonął. Wioska spłonęła. Las spłonął. Spłonąć …

    Słownik języka polskiego

  • 54ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… …

    Słownik języka polskiego

  • 55ucieszyć — dk VIb, ucieszyćszę, ucieszyćszysz, uciesz, ucieszyćszył, ucieszyćszony «sprawić (komuś) radość, przyjemność, wywołać zadowolenie, wesołość; uradować, rozweselić, zabawić» Nowina ucieszyła kogoś. Jego przybycie wcale mnie nie ucieszyło. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 56widokowy — «dotyczący widoku, oglądanego krajobrazu; odsłaniający, stanowiący piękny widok» Taras widokowy. Wieża widokowa. Aleja widokowa w parku. Miejscowość pozbawiona walorów widokowych. ∆ Punkt widokowy «miejsce, skąd się roztacza (rozległy) widok» …

    Słownik języka polskiego

  • 57wnętrzności — blp, D. wnętrznościci «narządy wewnętrzne jamy brzusznej, klatki piersiowej i miednicy człowieka lub zwierzęcia, zwłaszcza narządy trawienne jamy brzusznej; trzewia» Wyjąć wnętrzności z kury, z zająca. Poczuł głód w pustych wnętrznościach. ◊ Głód …

    Słownik języka polskiego

  • 58zatkać — dk I, zatkaćtkam, zatkaćtkasz, zatkaćtkają, zatkaćtkaj, zatkaćtkał, zatkaćtkany zatknąć dk Va, zatkaćtknę, zatkaćtkniesz, zatkaćtknij, zatkaćtknął, zatkaćtknęła, zatkaćtknęli, zatkaćtknięty, zatkaćtknąwszy zatykać ndk I, zatkaćam, zatkaćasz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 59mięknąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, mięknąćnę, mięknąćnie, mięknąćnij, mięknąćmiękł || mięknął, miękli {{/stl 8}}– zmięknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się miękkim (w zn. 1.);… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 60najeżać się – najeżyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. czynić sterczącym, stojącym swoje włosy, pióra, sierść itp; stroszyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies się najeżył na widok obcego. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać groźnego wyglądu,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień