(wepchnąć się)

  • 21wrazić — dk VIa, wrażę, wrazićzisz, wraź, wrazićził, wrażony wrażać ndk I, wrazićam, wrazićasz, wrazićają, wrazićaj, wrazićał, wrazićany 1. przestarz. «siłą umieścić coś w czymś; wetknąć, wepchnąć, wbić» Wrazić koniowi w bok ostrogi. Kto wam wraził kosy!? …

    Słownik języka polskiego

  • 22wtłoczyć — dk VIb, wtłoczyćczę, wtłoczyćczysz, wtłocz, wtłoczyćczył, wtłoczyćczony wtłaczać ndk I, wtłoczyćam, wtłoczyćasz, wtłoczyćają, wtłoczyćaj, wtłoczyćał, wtłoczyćany 1. «z trudem umieścić coś w czymś; siłą wcisnąć, wepchnąć w coś lub do czegoś»… …

    Słownik języka polskiego

  • 23słowo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I. Mc. słowowie; lm D. słów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znak dźwiękowy lub graficzny należący do systemu językowego, mający jakieś znaczenie lub modyfikujący znaczenie innych… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 24pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek …

    Słownik języka polskiego

  • 25we- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi w , występujący w czasownikach pochodnych przed niektórymi grupami spółgłoskowymi, np. wedrzeć się, wejrzeć, wepchnąć, werżnąć, wezwać; w obrębie koniugacji wymienia się niekiedy z… …

    Słownik języka polskiego