(walka zbrojna)

  • 1walka — ż III, CMs. walkalce; lm D. walk 1. «zorganizowane działanie sił zbrojnych stron przeciwnych, dążących do pobicia przeciwnika; ścieranie się, bicie się z kimś, z czymś; bitwa, bój, potyczka; w znaczeniu ogólniejszym: wojna» Walka zbrojna.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2bojowy — bojowywi 1. «związany z walką zbrojną, przeznaczony do niej; wojskowy, wojenny, bitewny» Akcja bojowa. Oddziały bojowe. Samoloty bojowe. Szyk bojowy. Pogotowie bojowe. ∆ Organizacja bojowa «organizacja polityczna, zwykle konspiracyjna, prowadząca …

    Słownik języka polskiego

  • 3wojna — ż IV, CMs. wojnanie; lm D. wojnajen «zorganizowana walka zbrojna między państwami, narodami lub grupami społecznymi, religijnymi itp., prowadzona dla osiągnięcia zamierzonych celów (np. zagarnięcia obcego terytorium lub obrony własnego); konflikt …

    Słownik języka polskiego

  • 4wojna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wojnanie; lm D. wojnajen {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zorganizowana walka zbrojna między państwami, narodami lub grupami religijnymi albo społecznymi mająca różne cele, np.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5Józef Haller de Hallenburg — (August 13, 1873, in Jurczyce June 4, 1960, in London) was a Lieutenant General of the Polish Army, legionary in Polish Legions, harcmistrz (the highest Scouting instructor rank in Poland), the President of The Polish Scouting and Guiding… …

    Wikipedia

  • 6Польско-тевтонская война (1519—1521) — Польско Тевтонские войны …

    Википедия

  • 7I Польский корпус — польск. I Korpus Polski w Rosji Знак …

    Википедия

  • 8ogniowy — 1. «odnoszący się do ognia, związany ze zjawiskiem palenia się» 2. «związany z niszczącym działaniem ognia, z pożarem; chroniący przed ogniem, przeciwpożarowy» Bezpieczeństwo ogniowe. ∆ Straż ogniowa «straż pożarna» 3. «odnoszący się do ognia… …

    Słownik języka polskiego

  • 9opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś …

    Słownik języka polskiego

  • 10powstanie — n I 1. rzecz. od powstać Powstanie nowych osiedli. Uczcić kogoś przez powstanie (z miejsca). 2. lm D. powstanieań «zbrojne wystąpienie w imię wolności, wyzwoleńcza walka zbrojna; insurekcja» Powstanie styczniowe, listopadowe. Powstanie… …

    Słownik języka polskiego