(wałęsać się)

  • 21zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …

    Słownik języka polskiego

  • 22noc — ż VI, DCWMs. y; lm M. e, D. y «czas od zachodu do wschodu słońca, część doby, kiedy słońce znajduje się poniżej horyzontu i panuje ciemność» Ciemna, jasna, gwiaździsta, księżycowa noc. Ciepła, mroźna noc. Czerwcowe, wiosenne, zimowe, długie noce …

    Słownik języka polskiego

  • 23ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… …

    Słownik języka polskiego

  • 24pętać — ndk I, pętaćam, pętaćasz, pętaćają, pętaćaj, pętaćał, pętaćany 1. «zakładać pęta na przednie nogi koni, bydła, itp.» 2. «pozbawiać swobody ruchów, wiązać, krępować» Wąska suknia pętała jej nogi. pętać się 1. «pętać, krępować, wiązać siebie albo… …

    Słownik języka polskiego

  • 25obijać — ndk I, obijaćam, obijaćasz, obijaćają, obijaćaj, obijaćał, obijaćany 1. forma ndk czas. obić (p.) 2. «uderzając o coś doznawać obrażeń, potłuczeń» Obijać sobie nogi o meble. obijać się 1. forma ndk czas. obić się (p.) 2. pot. «wałęsać się nic nie …

    Słownik języka polskiego

  • 26bruk — m III, D. u, N. brukkiem; lm M. i 1. «nawierzchnia drogowa twarda, nie ulepszona, ułożona z kamienia polnego lub łamanego na podłożu z podsypki piaskowej» Gładki, nierówny, wyboisty, wyślizgany bruk. Naprawiać, układać bruk. ◊ Na miejskim,… …

    Słownik języka polskiego

  • 27łachać — ndk I, łachaćam, łachaćasz, łachaćają, łachaćaj, łachaćał, łachaćany 1. pot. «niszczyć ubranie, robić z niego łach» Łachać płaszcz. 2. rzad. gw. «wałęsać się bez potrzeby; włóczyć się» …

    Słownik języka polskiego

  • 28łazęgować — ndk IV, łazęgowaćguję, łazęgowaćgujesz, łazęgowaćguj, łazęgowaćował pot. «włóczyć się, wałęsać się» …

    Słownik języka polskiego

  • 29łazikować — ndk IV, łazikowaćkuję, łazikowaćkujesz, łazikowaćkuj, łazikowaćował «być łazikiem, włóczyć się, wałęsać się; zaniedbywać pracę» …

    Słownik języka polskiego

  • 30szlifować — ndk IV, szlifowaćfuję, szlifowaćfujesz, szlifowaćfuj, szlifowaćował, szlifowaćowany «nadawać gładkość, dokładne wymiary, połysk (czasem ostrość) obrabianym przedmiotom z metalu, szkła, drewna itp. przez odpowiednie gładzenie, polerowanie za… …

    Słownik języka polskiego