(w wyścigach)

  • 1fuks — m IV, D. a, Ms. fukssie; lm M. y 1. B.=D.; lm B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) żart. «osoba początkująca w jakimś zawodzie, robiąca coś po raz pierwszy; nowicjusz; także student pierwszego roku» 2. pot. «niespodziewane powodzenie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 2pilot — m IV, DB. a, Ms. pilotocie; lm M. pilotoci, DB. ów 1. «osoba odpowiednio wyszkolona, mająca uprawnienia do kierowania statkiem powietrznym; lotnik» Pilot szybowcowy, myśliwski. Pilot śmigłowca, bombowca, odrzutowca. Piloci balonów, sterowców.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3długość — Wyprzedzić, zwyciężyć itp. o długość, o kilka długości «w zawodach wioślarskich, wyścigach konnych: wyprzedzić, zwyciężyć itp. o tyle, ile wynosi długość (kilka długości) łodzi, konia itp.»: Właśnie tego dnia hrabia Quiberon stracił na chwilę… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4bukmacher — m IV, DB. a, Ms. bukmachererze; lm M. bukmachererzy, DB. ów «osoba pośrednicząca przy zawieraniu zakładów na wyścigach konnych, psów albo imprezach sportu zawodowego (głównie boksu) lub bezpośrednio je zawierająca» ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5derby — n ndm 1. sport. «największa doroczna klasyczna gonitwa dla trzyletnich koni na wyścigach konnych» Zwycięzca wielkiego derby w Warszawie. 2. sport. «mecz dwu lokalnych drużyn traktowany niezależnie od rangi (towarzyski, mistrzowski) jako… …

    Słownik języka polskiego

  • 6długość — ż V, DCMs. długośćści; lm MD. długośćści 1. «rozciągłość linii albo płaszczyzny w tym kierunku, w którym dwa skrajne punkty leżą w największej odległości od siebie; w matematyce: liczba rzeczywista wyrażająca wielkość odcinka; w fizyce: jedna z… …

    Słownik języka polskiego

  • 7dublować — ndk IV, dublowaćluję, dublowaćlujesz, dublowaćluj, dublowaćował, dublowaćowany 1. «podwajać» Dublować stawkę w grze. 2. «wykonywać tę samą czynność co ktoś inny, często niepotrzebnie; powtarzać» Dublować czyjąś pracę. ∆ Dublować rolę «grać pewną… …

    Słownik języka polskiego

  • 8faworyt — m IV, DB. a, Ms. faworytycie; lm M. faworytyci, DB. ów 1. «człowiek wyróżniany i obdarzany względami; wybraniec, ulubieniec, pieszczoch; kochanek» Magnacki, królewski faworyt. Mieć swojego faworyta. Być czyimś faworytem. 2. sport. «zawodnik… …

    Słownik języka polskiego

  • 9faworytka — ż III, CMs. faworytkatce; lm D. faworytkatek 1. «ulubienica» Faworytka publiczności. Faworytka matki, ojca. Kotka faworytka domowa. 2. ogr. «amerykańska odmiana gruszy; owoc tej odmiany» Faworytka klapsa. 3. ogr. «odmiana truskawek; owoc tej… …

    Słownik języka polskiego

  • 10gonitwa — ż IV, CMs. gonitwawie; lm D. gonitwaitw 1. «gonienie, bieganie, ściganie się, pościg» Zmęczyć się gonitwą. ∆ med. Gonitwa myśli «chorobliwe przyśpieszenie toku myślenia połączone zwykle z bezładnymi wypowiedziami, będące objawem pewnych chorób… …

    Słownik języka polskiego