(w rowerze)

  • 1scentrować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulec skrzywieniu (zwykle w odniesieniu do odkształconego koła w rowerze, motorowerze, motocyklu); skrzywić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Scentrowało mi się koło w rowerze. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2Locative case — Locative (also called the seventh case ) is a grammatical case which indicates a location. It corresponds vaguely to the English prepositions in , on , at , and by . The locative case belongs to the general local cases together with the lative… …

    Wikipedia

  • 3przyjemny — Łączyć przyjemne z pożytecznym «robić coś, co jest i przyjemne i pożyteczne zarazem»: W moim życiu ważną rolę odgrywa sport. Gram w tenisa, piłkę nożną, jeżdżę na rowerze i pływam. W ten sposób łączę przyjemne z pożytecznym – kondycja i sprawność …

    Słownik frazeologiczny

  • 4cyklista — m odm. jak ż IV, CMs. cyklistaiście; lm M. cyklistaiści, DB. cyklistatów przestarz. «osoba uprawiająca sport kolarski, jeżdżąca na rowerze; kolarz, rowerzysta» Klub cyklistów. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5jazda — I ż IV, CMs. jeździe; lm D. jazd 1. «przenoszenie się z miejsca na miejsce, przebywanie drogi za pomocą różnych środków lokomocji (albo na grzbiecie zwierząt); poruszanie się, posuwanie się środków lokomocji; jechanie, podróż» Konna jazda. Jazda… …

    Słownik języka polskiego

  • 6jechać — ndk, jadę, jedziesz, jedź, jechał 1. «przenosić się z miejsca na miejsce za pomocą środków lokomocji, odpowiedniego sprzętu sportowego lub na grzbiecie zwierzęcia; odbywać podróż, udawać się w jakimś kierunku» Jechać pociągiem, samochodem,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… …

    Słownik języka polskiego

  • 8kolarstwo — n III, Ms. kolarstwowie, blm «dyscyplina sportu obejmująca różnego rodzaju wyścigi na rowerach, jazdę akrobatyczną na sali oraz piłkę rowerową; wyczynowe (rzadziej turystyczne) uprawianie jazdy na rowerze» Kolarstwo torowe, szosowe …

    Słownik języka polskiego

  • 9kolarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «ten, kto uprawia jazdę na rowerze jako sport wyczynowy» Kolarz szosowy, torowy …

    Słownik języka polskiego

  • 10kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …

    Słownik języka polskiego