(włożyć na siebie ubranie)

  • 1ustroić — dk VIa, ustroję, ustroisz, ustrój, ustroił, ustrojony rzad. ustrajać ndk I, ustroićam, ustroićasz, ustroićaj, ustroićał, ustroićany «uczynić coś strojnym, ubrać kogoś strojnie; wystroić; ozdobić, udekorować» Ustroić choinkę. Ustroić stół kwiatami …

    Słownik języka polskiego

  • 2wcisnąć — dk Va, wcisnąćnę, wciśniesz, wciśnij, wcisnąćnął, wcisnąćnęła, wcisnąćnęli, wciśnięty, wcisnąćnąwszy wciskać ndk I, wcisnąćam, wcisnąćasz, wcisnąćają, wcisnąćaj, wcisnąćał, wcisnąćany 1. «silnie przycisnąwszy, umieścić coś w czymś ciasnym lub już …

    Słownik języka polskiego

  • 3kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… …

    Słownik języka polskiego

  • 4wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… …

    Słownik języka polskiego

  • 5wdziać — dk Xb, wdzieję, wdziejesz, wdziej, wdział, wdziali a. wdzieli, wdziany wdziewać ndk I, wdziaćam, wdziaćasz, wdziaćają, wdziaćaj, wdziaćał, wdziaćany, przestarz. «włożyć, nałożyć coś na siebie (zwykle ubranie, obuwie); ubrać się w coś» …

    Słownik języka polskiego