(urządzenie)

  • 71spadochron — m IV, D. u, Ms. spadochronnie; lm M. y «urządzenie zmniejszające prędkość ruchu ciała w powietrzu, wykorzystywane najczęściej do bezpiecznego opadania ludzi i ładunków opuszczanych ze statków powietrznych, a także jako urządzenie hamujące przy… …

    Słownik języka polskiego

  • 72suwnica — ż II, DCMs. suwnicacy; lm D. suwnicaic techn. «dźwignica składająca się z przesuwanej konstrukcji nośnej, jeżdżącego po niej wózka, zaopatrzonego w urządzenie do podnoszenia ciężaru oraz z mechanizmów służących do przemieszczania konstrukcji… …

    Słownik języka polskiego

  • 73świeca — ż II, DCMs. świecacy; lm D. świec 1. «rodzaj pałeczki z parafiny, stearyny lub wosku z knotem w środku, służącej po zapaleniu jako sztuczne źródło światła» Świeca stearynowa, woskowa. Świeca kolorowa, ozdobna. Blask, błysk świecy. Ogarek, płomień …

    Słownik języka polskiego

  • 74telegraf — m IV, D. u, Ms. telegraffie; lm M. y «urządzenie do odbioru i nadawania wiadomości (za pomocą specjalnego alfabetu) przewodami lub drogą radiową; nadawczy lub odbiorczy aparat będący częścią takiego urządzenia; aparat telegraficzny» ∆ mors.… …

    Słownik języka polskiego

  • 75trał — m IV, D. u, Ms. trałale; lm M. y 1. ryb. «sieć rybacka w kształcie dużego worka ciągniona za statkiem po dnie morza; włok» 2. wojsk. «urządzenie przymocowywane do przodu czołgu służące do rozminowywania terenu; także urządzenie służące do… …

    Słownik języka polskiego

  • 76tunel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «przejazd, przejście wykopane pod ziemią lub wykute w skale, odpowiednio obudowane, wykonane w celu przeprowadzenia linii komunikacyjnej (drogi, torów kolejowych, ulicy)» Tunel kolejowy, drogowy. Budowa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 77ubezpieczenie — n I 1. rzecz. od ubezpieczyć. 2. «zapewnienie odszkodowania za poniesione straty; zespół czynności mający na celu zaspokojenie potrzeb majątkowych danej osoby w razie zajścia określonego zdarzenia losowego» Ubezpieczenie od ognia, kradzieży z… …

    Słownik języka polskiego

  • 78wanna — ż IV, CMs. wannannie; lm D. wanien 1. «duże, podłużne naczynie do kąpieli» Blaszana, porcelanowa wanna. Kąpać się w wannie. 2. hutn. «piec hutniczy, w którym ogrzewane przedmioty pobierają ciepło od gorącej cieczy, np. od roztopionego ołowiu lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 79wentyl — m I, D. a ( u); lm M. e, D. i a. ów 1. → zawór 2. muz. «w instrumentach dętych blaszanych: urządzenie włączające i wyłączające dodatkowe części rury instrumentu, umożliwiające dzięki temu zmianę wysokości wydobywanych z instrumentu dźwięków;… …

    Słownik języka polskiego

  • 80wirówka — ż III, CMs. wirówkawce; lm D. wirówkawek 1. «urządzenie do rozdzielania mieszaniny cieczy na składniki o różnej gęstości lub do oddzielania ciała stałego od cieczy, do odwadniania ciał stałych, oparte na działaniu siły odśrodkowej; służy m.in. do …

    Słownik języka polskiego