(uroczyście)

  • 11obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić …

    Słownik języka polskiego

  • 12odsłonić — dk VIa, odsłonićnię, odsłonićnisz, odsłonićsłoń, odsłonićnił, odsłonićnięty odsłaniać ndk I, odsłonićam, odsłonićasz, odsłonićają, odsłonićaj, odsłonićał, odsłonićany 1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać» Odsłonić zęby w uśmiechu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 13orszak — m III, D. u, N. orszakkiem; lm M. i «grono ludzi uroczyście towarzyszących komuś; asysta, poczet, świta» Orszak ślubny, weselny, żałobny. Tworzyć orszak. Przyłączyć się do orszaku. Postępować z orszakiem albo w orszaku. Orszak nadciąga (skąd),… …

    Słownik języka polskiego

  • 14oświadczyć — dk VIb, oświadczyćczę, oświadczyćczysz, oświadcz, oświadczyćczył oświadczać ndk I, oświadczyćam, oświadczyćasz, oświadczyćają, oświadczyćaj, oświadczyćał «powiedzieć, wypowiedzieć, oznajmić coś komuś» Oświadczyć coś stanowczo, kategorycznie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 15patriarchalnie — przysłów. od patriarchalny Żyć patriarchalnie. Rządzić, władać patriarchalnie rodem. przen. «z powagą, godnie, uroczyście» Wyglądać, zachowywać się patriarchalnie …

    Słownik języka polskiego

  • 16pomazać — dk IX, pomazaćmażę, pomazaćmażesz, pomazaćmaż, pomazaćał, pomazaćany 1. «pokryć coś cienką warstwą jakiejś substancji, zwłaszcza mazistej; dziś częściej: pobrudzić czymś mazistym; posmarować» Ręce pomazane farbą. Pomazać chleb smalcem. 2. «pokryć …

    Słownik języka polskiego

  • 17pompa — I ż IV, CMs. pompapie; lm D. pomp 1. «maszyna do podnoszenia cieczy z poziomu niższego na wyższy lub do przetłaczania cieczy z obszaru o ciśnieniu niższym do obszaru o ciśnieniu wyższym; potocznie: takie urządzenie czerpiące wodę w postaci… …

    Słownik języka polskiego

  • 18prawić — ndk VIa, prawićwię, prawićwisz, praw, prawićwił, prawićwiony przestarz. «mówić, wypowiadać coś, rozprawiać o czymś, zwykle długo, rozwlekle, z namaszczeniem; wygłaszać uroczyście, przemawiać» dziś zwykle we fraz. Prawić (komuś) komplementy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 19proklamować — ndk IV, proklamowaćmuję, proklamowaćmujesz, proklamowaćmuj, proklamowaćował, proklamowaćowany «podawać do publicznej wiadomości; ogłaszać, oznajmiać, obwieszczać, obwoływać» Proklamować stan wyjątkowy w kraju. Uroczyście proklamować niepodległość …

    Słownik języka polskiego

  • 20sztandar — m IV, D. u, Ms. sztandararze; lm M. y «chorągiew o odpowiedniej barwie, czasem z wyhaftowanym lub wymalowanym godłem, stanowiąca znak państwa, jednostki wojskowej lub organizacji, towarzystwa, szkoły itp.» Sztandar narodowy, szkolny, pułkowy.… …

    Słownik języka polskiego