(umrzeć)
1umrzeć z — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyimś} {{/stl 8}}imieniem na ustach {{/stl 13}}{{stl 7}} umrzeć, wymawiając w chwili śmierci czyjeś imię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umarł z imieniem Polski na ustach. {{/stl 10}} …
2umrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}umierać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}od tego {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}się nie umiera [jeszcze nikt nie umarł]; umarł w butach {{/stl 7}} …
3umrzeć — dk XI, umrę, umrzesz, umrzyj, umarł, umarły, umarłszy umierać ndk I, umrzećam, umrzećasz, umrzećają, umrzećaj, umrzećał «zakończyć życie, przestać żyć; skonać» Umrzeć młodo, w kwiecie wieku. Umrzeć nagle. Umrzeć z honorem, jak bohater. Umierać… …
4umrzeć — 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane –… …
5umrzeć swoją [własną] śmiercią — {{/stl 13}}{{stl 7}} umrzeć na skutek choroby lub starości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denat nie umarł swoją śmiercią, lecz został zamordowany. {{/stl 10}} …
6umrzeć dla świata — {{/stl 13}}{{stl 7}} wybrać życie w odosobnieniu, zerwać stosunki towarzyskie, stracić zainteresowanie sprawami doczesnymi na rzecz życia duchowego; też: wstąpić do klasztoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za bramą klasztorną umarł już dla świata. {{/stl… …
7umierać — → umrzeć …
8kipnąć — Umrzeć Eng. To die …
9kojfnąć — Umrzeć Eng. To die …
10odwalić kitę — Umrzeć Eng. To die …
