(umrzeć)
71kalendarz — posp. Kopnąć, stuknąć, uderzyć, walnąć w kalendarz «umrzeć»: Teraz naprawdę już wszystko się skończyło. Wraz z odejściem ich obojga – jej i starego Karamazowa... On też kopnął w kalendarz. S. Esden Tempski, Kundel …
72korona — 1. książk. Korona cierniowa «męka, cierpienie, ból, które są czyimś udziałem (nawiązanie do wieńca z cierni włożonego Chrystusowi przed ukrzyżowaniem)»: Słuchaj, Jezu, słuchaj, Ryfka, Sie Juden, / Za koronę cierniową, za te włosy rude, / Za to,… …
73marnie — Zginąć, przepaść, skończyć marnie «umrzeć niepotrzebnie, przedwcześnie lub w sposób godny pożałowania»: (...) mógł być dumą kraju, a skończył marnie z ręki swoich braci (...). Z. Kossak, Pożoga …
74mary — 1. Leżeć, spoczywać na marach «umrzeć, być martwym»: Kiedy w maju 1667 roku spoczęła na marach, pisano, że miesiąc ten przyniósł królowej śmierć, a królestwu zdrowie. J. Tazbir, Silva. 2. Ujrzeć, widzieć itp. kogoś na marach «wyobrażać sobie… …
75oddać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… …
76oddawać — 1. Oddać, co się komuś należy «być sprawiedliwym w stosunku do kogoś, potraktować kogoś w sposób odpowiedni»: Rozumiem, nie podoba się władzom, że wieś razem z księdzem oddaje, co się należy, pomordowanym? T. Bojarska, Świtanie. 2. podn. Oddać… …
77odwalić — posp. Odwalić kitę «umrzeć»: (...) to był młody chłop z Janowa, kiedy Niemiaszek kopnął go w brzuch, ani drgnął, tylko wyrżnął Niemiaszka w łeb czymś ciężkim i tamten odwalił kitę. W. Dymny, Opowiadania …
78odwalać — posp. Odwalić kitę «umrzeć»: (...) to był młody chłop z Janowa, kiedy Niemiaszek kopnął go w brzuch, ani drgnął, tylko wyrżnął Niemiaszka w łeb czymś ciężkim i tamten odwalił kitę. W. Dymny, Opowiadania …
79orzeł — pot. Wywinąć orła a) «przewrócić się»: Potknął się na nierównym chodniku i wywinął niezłego orła. Roz bezp 2000. b) «umrzeć»: (...) ostatniego dnia przed własną śmiercią powiedziała do mnie, że niczym innym się nie zajmuję, tylko ją do „grobu… …
80pastwa — 1. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś, kogoś «stać się czyimś łupem, ulec zniszczeniu»: Tak oboje mieli umrzeć z głodu i pragnienia lub stać się pastwą dzikich zwierząt. S. Kłosiewicz, Ptaki. Pastwą grabieży padła też siedziba biskupa… …
