(umrzeć)

  • 111kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …

    Słownik języka polskiego

  • 112lala — ż I, DCMs. lalali; lm D. lal → lalka w zn. 1 Lala z zamykającymi się oczami. ◊ Stać, siedzieć itp. jak malowana lala «stać, siedzieć itp. bezmyślnie, bez ruchu, nie reagując na nic» ◊ rub. Pójść do lali «umrzeć» ◊ pot. Ktoś, coś jest jak ta lala… …

    Słownik języka polskiego

  • 113lec — a. legnąć dk Vc, legnę, legniesz, legnij, legł, ległszy 1. książk. «położyć się na czymś, zwłaszcza położyć się z ulgą, zwalić się ciężko na posłanie, na ziemię itp.; rozciągnąć się, wyciągnąć się na czymś» Lec na łóżku, na trawie, na ziemi. Ktoś …

    Słownik języka polskiego

  • 114lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle …

    Słownik języka polskiego

  • 115łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… …

    Słownik języka polskiego

  • 116łono — n III, Ms. łonie; lm D. łon 1. «brzuch, zwłaszcza dolna jego część; wnętrzności» W łonie matki. ◊ W łonie czegoś (np. rządu, partii, organizacji) «wewnątrz, wśród członków rządu, partii, organizacji» ◊ Na łonie natury, przyrody; na łonie rodziny… …

    Słownik języka polskiego

  • 117mary — blp, D. mar książk. «nosze dla zmarłych, także podstawa, wzniesienie, na których ustawia się trumnę; trumna ze zwłokami stojąca na wzniesieniu» ◊ Leżeć na marach «umrzeć, być martwym» ◊ Ujrzeć, widzieć kogoś na marach «wyobrażać sobie czyjąś… …

    Słownik języka polskiego

  • 118młodo — młodziej 1. «we wczesnych latach życia; będąc młodym, w młodym wieku; za młodu, w młodości» Ożenić się, wyjść za mąż, umrzeć młodo. 2. «tak jak osoba młoda; młodzieńczo» Czuć się, ubierać się, wyglądać młodo. Ma 40 lat, ale wygląda młodziej …

    Słownik języka polskiego

  • 119nałożyć — dk VIb, nałożyćżę, nałożyćżysz, nałożyćłóż, nałożyćżył, nałożyćżony nakładać ndk I, nałożyćam, nałożyćasz, nałożyćają, nałożyćaj, nałożyćał, nałożyćany 1. «umieścić, położyć coś na czymś» Nałożyć mięsa na talerz, sera na chleb. Nakładać zboże na… …

    Słownik języka polskiego

  • 120niedostatek — m III, D. niedostatektku, N. niedostatektkiem; lm M. niedostatektki, D. niedostatektków 1. blm «brak wystarczających środków materialnych, ubóstwo, bieda; niezamożność» Dotkliwy niedostatek. Być, żyć, umrzeć w niedostatku. Niedostatek dokucza,… …

    Słownik języka polskiego