(umrzeć)

  • 101arena — ż IV, CMs. arenanie; lm D. arenaen 1. «koliste, centralne miejsce w cyrku, odgrodzone niską barierą od amfiteatralnej widowni, na którym odbywają się pokazy sztuki cyrkowej; także: obszerny, kolisty plac w odkrytym amfiteatrze, ogrodzony dwoma… …

    Słownik języka polskiego

  • 102bezdzietnie — przysłów. od bezdzietny Umrzeć bezdzietnie …

    Słownik języka polskiego

  • 103bezpotomnie — «nie zostawiając potomka» Umrzeć bezpotomnie …

    Słownik języka polskiego

  • 104bezżennie — przysłów. od bezżenny Bezżennie przeżyć życie. Umrzeć bezżennie …

    Słownik języka polskiego

  • 105chwała — ż IV, CMs. chwale, blm 1. «powszechne uznanie, cześć, sława» Wieczna, nieśmiertelna chwała. Dni chwały. Zrobić coś ku swojej, czyjejś chwale. Coś jest powodem, tytułem do chwały. ◊ Chwała Bogu «to bardzo dobrze; Bogu dzięki!» ◊ Ktoś okryty chwałą …

    Słownik języka polskiego

  • 106dokonać — dk I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj, dokonaćał, dokonaćany dokonywać ndk VIIIa, dokonaćnuję, dokonaćnujesz, dokonaćnuj, dokonaćywał, dokonaćywany a. I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj 1. «zrobić coś, doprowadzić do… …

    Słownik języka polskiego

  • 107kipnąć — ndk Va, kipnąćnę, kipnąćniesz, kipnąćnij, kipnąćnął, kipnąćnęła, kipnąćnęli, kipnąćnąwszy żart. posp. «umrzeć» ‹z niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 108kita — ż IV, CMs. kicie; lm D. kit 1. «pęk piór, włosia itp. najczęściej jako ozdoba nakrycia głowy albo końskiej uprzęży; czub, pióropusz» 2. «puszysty ogon zwierzęcia, zwłaszcza lisa lub wiewiórki» ◊ wulg. Odwalić kitę «umrzeć» 3. «kwiatostan… …

    Słownik języka polskiego

  • 109kojfnąć — dk Va, kojfnąćnę, kojfnąćniesz, kojfnąćnij, kojfnąćnął, kojfnąćnęła, kojfnąćnęli, kojfnąćnąwszy posp. «umrzeć» …

    Słownik języka polskiego

  • 110kopyto — n III, Ms. kopytoycie; lm D. kopytoyt 1. «puszka rogowa otaczająca ostatnie człony palców u ssaków kopytnych» Końskie kopyta. Tętent kopyt. ∆ łow. Gonić kopytem «o psie myśliwskim: gonić zwierza po śladach» ◊ Móc zjeść konia z kopytami «móc zjeść …

    Słownik języka polskiego