(uderzyć rogami)

  • 1pobóść — dk XI, pobóśćbodzie, pobóśćbódł, pobóśćbodła, pobóśćbodły, pobóśćbodzony, pobóśćbódłszy «o zwierzętach rogatych: uderzyć (kilkakrotnie) rogami, pokłuć rogami» Krowa kogoś pobodła. pobóść się «o zwierzętach: pobóść siebie wzajemnie» Barany, kozy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …

    Słownik języka polskiego

  • 3ubóść — dk XI, ubodę, ubodziesz, ubódź, ubódł, ubodła, ubodli, ubodzony, ubódłszy «uderzyć czymś ostrym, spiczastym, np. rogami, ostrogą; ukłuć» Krowa ubodła dziecko. Ubódł konia ostrogami. przen. «dotknąć do żywego; obrazić kogoś» Bardzo go ubodła… …

    Słownik języka polskiego