(tylko w polsce)

  • 41parafialny — parafialnyni 1. «należący do parafii, znajdujący się w obrębie parafii; przechowywany, sporządzony w kancelarii kościelnej» Kościół, cmentarz parafialny. Kancelaria parafialna. Księgi, metryki parafialne. ∆ Święto parafialne «lokalne święto… …

    Słownik języka polskiego

  • 42perkoz — m IV, DB. a, Ms. perkozzie; lm M. y 1. zool. «Podiceps, ptak wodny z rzędu o tej samej nazwie, o upierzeniu zmiennym, zależnie od pory roku, żywiący się rybami i bezkręgowcami wodnymi; w Polsce występuje w czterech gatunkach» Perkoz dwuczuby,… …

    Słownik języka polskiego

  • 43pospolity — pospolityici, pospolitytszy 1. «często się zdarzający, wszędzie spotykany, występujący; powszechnie znany» Pospolite imię. Pospolite zjawiska w przyrodzie. Pospolita roślina. Pospolity chwast. Pospolite zwierzę. ∆ jęz. Rzeczownik pospolity… …

    Słownik języka polskiego

  • 44przelot — m IV, D. u, Ms. przelotocie; lm M. y 1. «przebycie jakiejś przestrzeni drogą powietrzną, lot nad jakimś terytorium; przelecenie, przelatywanie» Przelot samolotu. Przelot owadów, ptaków. Przelot nad Warszawą. 2. bot. «Anthyllis, roślina zielna z… …

    Słownik języka polskiego

  • 45ptasi — «właściwy ptakowi, należący do ptaka; podobny do ptaka» Ptasi dziób, ogon. Gniazdo ptasie. Ptasie trele. Śpiew ptasi. Ptasia twarz. Ptasi wyraz twarzy. ∆ Ptasie mleko zool. «płynna serowata wydzielina wola gołębi służąca jako pokarm dla piskląt w …

    Słownik języka polskiego

  • 46ruszenie — n I rzecz. od ruszyć ∆ hist. Pospolite ruszenie «w dawnej Polsce: powołanie pod broń, w razie zagrożenia kraju, wszystkich obywateli zdolnych do noszenia broni, później tylko ze stanu rycerskiego i szlacheckiego; wojsko składające się z tych… …

    Słownik języka polskiego

  • 47stopa — ż IV, CMs. stopapie; lm D. stóp 1. «u człowieka i większości ssaków: najniższa część nogi, opierająca się na ziemi przy staniu i chodzeniu, przystosowana do dźwigania ciężaru ciała; także odcinek odnóży owadów» Drobna, długa, krótka, kształtna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 48wić — I ż V, DCMs. wici; lm MD. wici 1. «długa, cienka, elastyczna gałązka, np. wierzbowa, brzozowa; witka» Brzozowa, wierzbowa wić. 2. anat. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu, charakterystycznym przede wszystkim dla organizmów jednokomórkowych …

    Słownik języka polskiego

  • 49ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …

    Słownik języka polskiego

  • 50czeczotka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czeczotkatce; lm D. czeczotkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} niewielki ptak o szarym, brunatnym lub szarorudym upierzeniu i białym brzuszku, pojawiający się w Polsce tylko zimą {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień