(tułać się)
1tułać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tułać sięam się, tułać sięa się, tułać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przenosić się z miejsca na miejsce z powodu braku własnego domu; poniewierać się : {{/stl… …
2tułać się — ndk I, tułać sięam się, tułać sięasz się, tułać sięają się, tułać sięaj się, tułać sięał się «wędrować, przenosić się z miejsca na miejsce nie mając własnego domu; błąkać się» Tułać się po świecie. Tułać się po lasach, po okolicy …
3naobijać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielokrotnie uderzyć o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naobijać się o futrynę drzwi do piwnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o owocach i naczyniach …
4wtulać się – wtulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tuląc się, chować się w czymś, przyciskać się do czegoś, kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko wtuliło się w ramiona matki. Wtulił się w fotel. {{/stl 10}} …
5po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …
6ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …
7kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …
8wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… …
9poniewierać — ndk I, poniewieraćam, poniewieraćasz, poniewieraćają, poniewieraćaj, poniewieraćał, poniewieraćany «traktować kogoś, coś z pogardą, źle się z kimś lub czymś obchodzić, maltretować kogoś» Poniewierać ludźmi. Poniewierać kogoś jak psa. poniewierać… …
10wytrzeć — 1. Wycierać cudze, obce kąty «korzystać z cudzej gościny, tułać się po cudzych domach»: – Nie ma sensu dłużej wycierać cudzych kątów, siedzieć po dziurach – uzasadniał. – Nadchodzi zima, ukrywanie się nie będzie takie proste. A. Filar, Kurierzy.… …
- 1
- 2
