(staccato)
61staccato — …
62staccato — [wym. stakkato] n III, Ms. staccatoacie, blm; a. ndm muz. «sposób gry lub śpiewu polegający na ostrym oddzielaniu od siebie dźwięków przez skracanie czasu ich trwania prawie do połowy normalnej wartości» ‹wł.› …
63staccato — stac·ca·to || stÉ™ kÉ‘Ëtəʊ adj. detached, having distinct breaks between successive tones (Music) adv. detachedly, with distinct breaks between successive tones (Music) n. musical passage having distinct breaks between successive tones …
64staccato — part. pass. di staccare; anche agg. 1. spiccato, distaccato, disgiunto, disunito, diviso, separato, slegato, scollato, sconnesso, schiodato, sciolto, volante (fig.) □ (di luce, di corrente, di impianto) tolto, disattivato, inattivo CONTR.… …
65staccato — stac·ca·to …
66staccato — a.,adv. Music, with notes sharply separated …
67staccato — stac|ca|to ubøj. adj. (OM TONE som synges el. spilles tydeligt adskilt fra de andre toner; OM TALE stødvis) …
68staccato — stac|ca|to [ʃt... , auch st... ] <italienisch> (Musik deutlich abgesetzt; Abkürzung stacc.) …
69Staccato — Stac|ca|to [ʃt... , auch st... ] vgl. D✓Stakkato …
70staccato — Kī ho oikaika (music) …
