(reguła)
1regulă — RÉGULĂ, reguli, s.f. 1. Normă, lege pe baza căreia are loc un proces, se desfăşoară o activitate sau se produce un fenomen; precept. ♦ Mod de a rezolva o serie de probleme care au anumite caracteristici comune. ♢ Regulă de trei = metodă pentru… …
2Regula — (lat. regula ae f. [Maßstab , Planke]. Transf. [eine Regel, ein Muster, Modell]) ist in der Architektur eine kleine Platte, siehe Regula (Architektur) in der Mathematik eine Methode zum numerischen Berechnen von Nullstellen in Graphen von… …
3regula — REGULÁ, regulez, vb. I. tranz. 1. A pune în ordine, a aranja, a rândui; a sistematiza. ♦ spec. A pune la punct un mecanism, a face să funcţioneze regulat; a repara. ♦ spec. A regla, a potrivi. 2. fig. (fam.) A pune pe cineva la punct, a l învăţa… …
4regula — rȅgula ž DEFINICIJA razg. 1. obveza koja određuje način rada i ponašanja; pravilo, propis, običaj, red [živim po regulama; to su svakodnevne regule] 2. kat. skup pravila po kojima žive i djeluju redovnici SINTAGMA regula fidei (izg. rȇgula fȉdei) …
5Regula — f Mainly Swiss: from Latin rēgula rule (of conduct), adopted as a name by early Christians in their zeal for following the precepts laid down by Christ. It was borne by a 3rd century saint who was martyred near Zurich, together with her brother… …
6regula — règula dkt. Šv. Benedi̇̀kto Nursiẽčio, šv. Augusti̇̀no, šv. Pranci̇̀škaus Asyžiẽčio, šv. Bazi̇̀lijaus Didžiojo règula …
7reguła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. regułaule {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjęta zwyczajowo lub ujęta w formie przepisu zasada, prawidło postępowania; także: twierdzenie znajdujące potwierdzenie w większości …
8Regŭla — (lat.), 1) gerader Körper, wornach Etwas gerichtet wird, z.B. Lineal, Richtscheit; 2) Richtschnur, Regel; 3) (Orgelb.), so v.w. Register 8); 4) (Bank.), so v.w. Riemen, s. u. Glied 6) B) bb) …
9Regula — Regŭla, Heilige, s. Felix (Heiliger) …
10regula — index canon, law, maxim, principle (axiom), rule (guide), standard Burton s Legal Thesaurus. Wi …
