(przyuczyć)

  • 1przyuczyć — dk VIb, przyuczyćczę, przyuczyćczysz, przyuczyćucz, przyuczyćczył, przyuczyćczony przyuczać ndk I, przyuczyćam, przyuczyćasz, przyuczyćają, przyuczyćaj, przyuczyćał, przyuczyćany «ucząc wprawić, wdrożyć do czegoś; nauczyć czegoś praktycznie»… …

    Słownik języka polskiego

  • 2przyuczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przyuczać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3przyuczać się – przyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykształcać w sobie jakąś umiejętność, jakiś nawyk; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyuczyć się do nowych obowiązków, do wczesnego wstawania. {{/stl 10}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4przyuczać — → przyuczyć …

    Słownik języka polskiego

  • 5przyuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyuczaćam, przyuczaća, przyuczaćają, przyuczaćany {{/stl 8}}– przyuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przyuczaćczę, przyuczaćczy, przyuczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… …

    Słownik języka polskiego

  • 7przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 8ujeździć — dk VIa, ujeżdżę, ujeździćdzisz, ujeźdź, ujeździćdził, ujeżdżony ujeżdżać ndk I, ujeździćam, ujeździćasz, ujeździćają, ujeździćaj, ujeździćał, ujeździćany «ćwiczeniem przyzwyczaić, przyuczyć konia do chodzenia pod siodłem, w zaprzęgu» Ujeździć… …

    Słownik języka polskiego