(przyrządu)

  • 11działka — ż III, CMs. działkałce; lm D. działkałek 1. «kawałek gruntu użytkowany pod uprawy rolne albo przeznaczony pod zabudowę» Działka budowlana. Działka siedliskowa. ∆ Działka przyzagrodowa «w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych część ziemi… …

    Słownik języka polskiego

  • 12gwizd — m IV, D. u, Ms. gwiździe; lm M. y 1. «ostry, wysoki dźwięk powstający przy szybkim ruchu powietrza przepuszczanego przez wąski otwór lub przecinanego czymś, wytwarzany za pomocą rurkowato złożonych warg lub specjalnego przyrządu; świst» Donośny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 13igiełka — ż III, CMs. igiełkałce; lm D. igiełkałek zdr. od igła a) w zn. 1: Igiełka do cerowania. b) w zn. 2: Igiełka przyrządu pomiarowego. c) w zn. 3: Igiełki jałowca, modrzewia …

    Słownik języka polskiego

  • 14język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …

    Słownik języka polskiego

  • 15kalejdoskop — m IV, D. u, Ms. kalejdoskoppie; lm M. y «zabawka w kształcie rurki z umieszczonymi wewnątrz płaskimi pochylonymi zwierciadłami; znajdujące się między zwierciadłami kolorowe szkiełka i kamyki tworzą przez odbicie barwne figury, zmieniające się za… …

    Słownik języka polskiego

  • 16kieł — m IV, D. kła, Ms. kle; lm M. kły, D. kłów 1. «u ssaków: ząb znajdujący się między siekaczami a zębami trzonowymi, zwykle stożkowaty i wyższy od pozostałych» Białe, ostre, potężne kły dzika, lwa, tygrysa, wilka, zwierząt. Błyskać groźnie kłami.… …

    Słownik języka polskiego

  • 17kołowrót — m IV, D. kołowrótrotu (kołowrótrota), Ms. kołowrótrocie; lm M. kołowrótroty 1. «maszyna prosta, rodzaj cięgnika do wciągania, przyciągania lub opuszczania ciężarów za pomocą liny lub łańcucha nawijanych na bęben osadzony na wale obracanym korbą»… …

    Słownik języka polskiego

  • 18końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… …

    Słownik języka polskiego

  • 19korpus — m IV, D. u, Ms. korpussie; lm M. y 1. «ciało człowieka lub zwierzęcia prócz kończyn i głowy; tułów» 2. → garmond 3. archit. «główna część budowli; w architekturze pałacowej: część centralna budynku o charakterze reprezentacyjnym; w architekturze… …

    Słownik języka polskiego

  • 20listwa — ż IV, CMs. listwawie; lm D. listwatew 1. «podłużny, wąski kawałek drewna, zwykle stosowany jako element łączący płaszczyzny, wzmacniający konstrukcję lub jako szczegół zdobniczy» Lamperia z listew. Oprawić obraz w listwy. ∆ mors. Listwa odbojowa… …

    Słownik języka polskiego