(przykrości)

  • 31piwo — n III, Ms. piwowie; lm D. piw 1. «pienisty napój o małej zawartości alkoholu otrzymywany przez fermentację ze słodu jęczmiennego, chmielu, drożdży i wody» Mocne, lekkie piwo. Piwo jasne, ciemne. Grzane piwo. Szklanka, kufel, butelka, beczka piwa …

    Słownik języka polskiego

  • 32poniewierać — ndk I, poniewieraćam, poniewieraćasz, poniewieraćają, poniewieraćaj, poniewieraćał, poniewieraćany «traktować kogoś, coś z pogardą, źle się z kimś lub czymś obchodzić, maltretować kogoś» Poniewierać ludźmi. Poniewierać kogoś jak psa. poniewierać… …

    Słownik języka polskiego

  • 33poniewierka — ż III, CMs. poniewierkarce zwykle blm «życie pełne przykrości, niewygód, nędzne, tułacze; złe traktowanie, pomiatanie kimś, czymś; poniewieranie (się)» Iść na poniewierkę …

    Słownik języka polskiego

  • 34przełknąć — dk Va, przełknąćłknę, przełknąćłkniesz, przełknąćłknij, przełknąćłknął, przełknąćłknęła, przełknąćłknęli, przełknąćłknąwszy przełykać ndk I, przełknąćam, przełknąćasz, przełknąćają, przełknąćaj, przełknąćał, przełknąćany «przesunąć ślinę lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 35przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 36prześladować — ndk IV, prześladowaćduję, prześladowaćdujesz, prześladowaćduj, prześladowaćował, prześladowaćowany 1. «robić stale przykrości, szykany, wyrządzać krzywdy; gnębić, uciskać, szykanować» Prześladować innowierców. Człowiek niewinnie prześladowany. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 37przygotować — dk IV, przygotowaćtuję, przygotowaćtujesz, przygotowaćtuj, przygotowaćował, przygotowaćowany przygotowywać ndk VIIIa, przygotowaćowuję, przygotowaćowujesz, przygotowaćowuj, przygotowaćywał, przygotowaćywany 1. «przyrządzić, zrobić coś w… …

    Słownik języka polskiego

  • 38przykro — przykrokrzej «niemiło, nieprzyjemnie; źle, dokuczliwie» Przykro wygląda zaniedbany dom. Przykro jest żyć na czyjejś łasce. Przykro mu było, że nikt na niego nie czekał. ∆ Przykro mi (nam), jest mi (nam) przykro, że… «konwencjonalny zwrot, którym… …

    Słownik języka polskiego

  • 39rozdrażnienie — n I 1. rzecz. od rozdrażnić. 2. lm D. rozdrażnienieeń «podniecenie nerwowe będące wynikiem doznanej przykrości, zmęczenia itp.» Histeryczne rozdrażnienie. Wpaść w rozdrażnienie, w stan rozdrażnienia …

    Słownik języka polskiego

  • 40rozjątrzyć — dk VIb, rozjątrzyćrzę, rozjątrzyćrzysz, rozjątrzyćjątrz, rozjątrzyćrzył, rozjątrzyćrzony rozjątrzać ndk I, rozjątrzyćam, rozjątrzyćasz, rozjątrzyćają, rozjątrzyćaj, rozjątrzyćał, rozjątrzyćany 1. «spowodować, że rana się nie goi, ropieje, zaognia …

    Słownik języka polskiego