(przekląć)

  • 1przekląć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przeklinać I {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2przekląć — dk Xc, przekląćklnę, przekląćklniesz, przekląćklnij, przekląćklął, przekląćklęła, przekląćklęli, przekląćklęty, przekląćkląwszy przeklinać ndk I, przekląćam, przekląćasz, przekląćają, przekląćaj, przekląćał, przekląćany 1. «rzucić klątwę na kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 3przeklinać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeklinaćam, przeklinaća, przeklinaćają, przeklinaćany {{/stl 8}}– przekląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, przeklinaćklnę, przeklinaćklnie, przeklinaćklnij, przeklinaćklął, przeklinaćklęli, przeklinaćklęty {{/stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4przeklęty — przeklętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przekląć (p.) przeklęty w użyciu przym. «zasługujący na przekleństwa, niegodziwy; nieznośny, trudny do zniesienia, okropny» Przeklęci plotkarze. Wszystkiemu winna ta przeklęta wojna. Przeklęte… …

    Słownik języka polskiego

  • 5przeklinać — ndk I, przeklinaćam, przeklinaćasz, przeklinaćają, przeklinaćaj, przeklinaćał, przeklinaćany 1. forma ndk czas. przekląć (p.) 2. «używać przekleństw, wymysłów; kląć» Przeklinać w zdenerwowaniu. ◊ Przeklinać na czym świat stoi «używać najgorszych …

    Słownik języka polskiego

  • 6zakląć — dk Xc, zakląćklnę, zakląćklniesz, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęła, zakląćklęli, zakląćklęty zaklinać ndk I, zakląćam, zakląćasz, zakląćają, zakląćaj, zakląćał, zakląćany 1. tylko dk «wypowiedzieć przekleństwo, przekląć» Zakląć brzydko,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7zakląć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaklinać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakląć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, zakląćklnę, zakląćklnie, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęli {{/stl 8}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień