(przeczytać)

  • 21kawałeczek — m III, D. kawałeczekczka, N. kawałeczekczkiem; lm M. kawałeczekczki «mały kawałek, cząstka czegoś; mały odcinek, fragmencik» Kawałeczek chleba, masła, sznurka. Podrzeć, pociąć, pokroić, potłuc na drobne kawałeczki. Nauczyć się kawałeczek wiersza …

    Słownik języka polskiego

  • 22lektura — ż IV, CMs. lekturaurze; lm D. lekturaur 1. «czytanie» Lektura gazet, książek. Zająć się lekturą. Pogrążyć się, zatopić się w lekturze. 2. «to, co się czyta lub co należy przeczytać; spis książek przeznaczonych do przeczytania» Lektura szkolna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 23lenić się — I ndk VIa, lenić sięnię się, lenić sięnisz się, leń się, lenić sięnił się «nie chcieć się czymś zająć, ociągać się; być opieszałym, gnuśnym» Lenić się do pracy. Lenił się przeczytać gazetę. Lenić się z odpowiedzią na list. II ndk VIa, lenić sięni …

    Słownik języka polskiego

  • 24naczytać się — dk I, naczytać sięam się, naczytać sięasz się, naczytać sięają się, naczytać sięaj się, naczytać sięał się «wiele, dużo przeczytać; nasycić się, znużyć się długim czytaniem» Naczytać się kryminałów …

    Słownik języka polskiego

  • 25nagłówek — m III, D. nagłówekwka, N. nagłówekwkiem; lm M. nagłówekwki 1. «napis umieszczony nad tekstem; górna, wyodrębniona, tytułowa część pierwszej kolumny czasopisma; tytuł» Przeczytać w gazecie same nagłówki. List bez nagłówka. 2. «górna część uzdy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 26nieuważnie — «nie zwracając uwagi, z roztargnieniem; niedbale» Pracować nieuważnie. Przeczytać coś nieuważnie …

    Słownik języka polskiego

  • 27partia — ż I, DCMs. partiatii; lm D. partiatii (partiatyj) 1. «organizacja społeczna jednocząca swoich członków na podstawie programu politycznego (doktryny, ideologii) wyrażającego interesy określonych grup (klas, warstw) społecznych i dążąca do… …

    Słownik języka polskiego

  • 28passus — m IV, D. u, Ms. passussie; lm M. y książk. «ustęp tekstu» Przeczytać odpowiedni passus. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 29podyktować — dk IV, podyktowaćtuję, podyktowaćtujesz, podyktowaćtuj, podyktowaćował, podyktowaćowany 1. «powiedzieć lub przeczytać piszącemu to, co ma napisać, zanotować» Podyktować komuś list, podanie. Podyktować plan lekcji, rozkład dnia. 2. «narzucić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 30ponownie — «na nowo, po raz drugi, jeszcze raz, powtórnie» Przeczytać, policzyć coś ponownie …

    Słownik języka polskiego