(podobieństwo)

  • 21eunuchoid — m IV, DB. a; lm M. eunuchoididzi, DB. ów med. psych. «osobnik dotknięty eunuchoidyzmem, wykazujący fizyczne lub psychiczne podobieństwo do eunucha» …

    Słownik języka polskiego

  • 22fotograficzny — 1. «służący do robienia zdjęć, fotografii, związany z wykonywaniem fotografii; zawierający fotografię, zdjęcie» Technika fotograficzna. Przemysł fotograficzny. Atelier fotograficzne. Materiały, papiery fotograficzne. Ciemnia fotograficzna. ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 23homogenia — ż I, DCMs. homogenianii, blm «przynależność do tego samego rodzaju, podobieństwo rodzajowe; jednorodność» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 24kapitalnie — «wybornie, wspaniale, świetnie, wyśmienicie, doskonale» Kapitalnie zagrana rola. Kapitalnie namalowany obraz. Portrecista kapitalnie uchwycił podobieństwo …

    Słownik języka polskiego

  • 25konforemny — ∆ mat. Przekształcenie konforemne «przekształcenie ciągłe i jednokrotne jednej figury w drugą, przy którym kąty nie ulegają zmianie, np. przekształcenie przez podobieństwo» …

    Słownik języka polskiego

  • 26konwergencja — ż I, DCMs. konwergencjacji; lm D. konwergencjacji (konwergencjacyj) 1. «zbieżność, tworzenie się jakichś zbieżności» 2. biol. «kształtowanie się w rozwoju ewolucyjnym podobnych cech budowy, funkcji, pokroju u organizmów różnych grup… …

    Słownik języka polskiego

  • 27krewniak — m III, DB. a, N. krewniakkiem; lm M. ci krewniakacy, te i pot. «człowiek spokrewniony z kimś, krewny; także zwierzę, roślina wykazujące podobieństwo do innego zwierzęcia, innej rośliny» Krewniak ze strony ojca. Bliskim krewniakiem konia jest… …

    Słownik języka polskiego

  • 28kształt — m IV, D. u, Ms. kształtłcie; lm M. y 1. «zewnętrzny wygląd materialnego przedmiotu (rozpatrywany ze względu na ograniczające go linie lub powierzchnie, kontury); zarys, sylwetka jakiegoś przedmiotu; w ogóle wygląd, postać czegoś» Kształt podłużny …

    Słownik języka polskiego

  • 29łudzić — ndk VIa, łudzićdzę, łudzićdzisz, łudź, łudzićdził, łudzićdzony «zwodzić kogoś nadziejami, obietnicami; mamić» Łudzić obietnicami, pięknymi słówkami. Łudzące podobieństwo. łudzić się strona zwrotna czas. łudzić Łudził się, że chory wyzdrowieje …

    Słownik języka polskiego

  • 30niejako — książk. «partykuła osłabiająca dosłowność znaczenia wyrazu, któremu towarzyszy, sugerująca podobieństwo (zwykle niewielkie) do czegoś, kojarzenie się z czymś, lub ograniczająca zakres jego zastosowania; jak gdyby, poniekąd, w pewnym stopniu»… …

    Słownik języka polskiego