(po herbacie)

  • 1herbata — Po herbacie «już po wszystkim, nie ma już nic do zrobienia»: (...) każdy członek załogi bombowca, który po dwudziestu pięciu nalotach wróci cało i zdrowo, dostaje ileś tam dolarów i może wracać do Stanów Zjednoczonych. Wojna jest dla niego… …

    Słownik frazeologiczny

  • 2rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… …

    Słownik języka polskiego

  • 3Johann Friedrich Wolfgang — (* 1776 in Lozowe; † 17. Mai 1859 in Poluknic bei Wilna), auch Jan F. Wolfgang, war ein Botaniker. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Wolfg.“. Wolfgang war als Professor in Wilna tätig. Werke Rzecz o Herbacie …. 1823 …

    Deutsch Wikipedia

  • 4Maria Kaczyńska — Portrait de Maria Kaczyńska. Mandats 7e première dame de la République de Polo …

    Wikipédia en Français

  • 5siki — pot. Siki świętej (panny) Weroniki «o słabej herbacie»: (...) co to za siki świętej Weroniki, dolej jeszcze esencji, nie żałuj. Roz bezp 1999 …

    Słownik frazeologiczny

  • 6fusy — blp, D. fusysów «pozostałości po zaparzonej herbacie, kawie itp.; osad, zawiesina w jakimś płynie niezbyt dobrze wyklarowanym» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 7galusowy — ∆ bot. chem. Kwas galusowy «ciało stałe, krystaliczne, dobrze rozpuszczalne w gorącej wodzie; występuje jako składnik garbników w galasach dębu i w herbacie; używany do wyrobu atramentów, barwników i środków farmaceutycznych» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 8naparzyć — dk VIb, naparzyćrzę, naparzyćrzysz, naparzyćparz, naparzyćrzył, naparzyćrzony naparzać ndk I, naparzyćam, naparzyćasz, naparzyćają, naparzyćaj, naparzyćał, naparzyćany 1. «zalać coś wrzątkiem (np. zioła lecznicze, herbatę, kawę) w celu otrzymania …

    Słownik języka polskiego

  • 9rozmieszać — dk I, rozmieszaćam, rozmieszaćasz, rozmieszaćają, rozmieszaćaj, rozmieszaćał, rozmieszaćany «zmieszać coś z czymś; rozbełtać» Rozmieszać farbę. Rozmieszać cukier w herbacie …

    Słownik języka polskiego

  • 10umoczyć — dk VIb, umoczyćczę, umoczyćczysz, umocz, umoczyćczył, umoczyćczony «zanurzając w płynie uczynić coś mokrym, zwilżyć» Umoczyć ręce w wodzie. Umoczyć sucharek w herbacie. ◊ Umoczyć usta w kieliszku «wypić trochę, jeden łyk» …

    Słownik języka polskiego