(pewność)

  • 31arogancja — ż I, DCMs. arogancjacji, blm «zuchwała pewność siebie, połączona z lekceważeniem innych; zuchwalstwo, buta» Odezwać się, odpowiedzieć z arogancją. Traktować kogoś z arogancją. Zachowanie pełne arogancji. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 32buta — ż IV, CMs. bucie, blm «zbytnia pewność siebie, hardość, pycha, wyniosłość» Pełen buty. Utracić butę. Urosnąć w butę …

    Słownik języka polskiego

  • 33gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 34gęsty — gęstszy (gęściejszy) 1. «złożony z wielu skupionych części składowych, rozmieszczony w małych odstępach, zwarty; także złożony z wielu cząstek składowych niełatwo się oddzielających od siebie, zawiesisty» Gęsty las. Gęsta trawa. Gęste włosy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 35głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia …

    Słownik języka polskiego

  • 36grunt — m IV, D. u, Ms. gruntncie; lm M. y ( a) 1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę; gleba» Liche, pszeniczne, urodzajne grunty. ∆ Grunty orne «część użytków rolnych poddawana stałej uprawie mechanicznej, głównie pługiem, na której… …

    Słownik języka polskiego

  • 37kaczy — 1. «należący, odnoszący się do kaczki ptaka» Kacze jaja, pióra, pisklęta. ◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić mocno, skutecznie, nie napotykając oporu; strzelać do widocznego, bliskiego celu, mając pewność, że się trafi» 2. «podobny do… …

    Słownik języka polskiego

  • 38kontenans — m IV, D. u, Ms. kontenanssie, blm książk. «pewność siebie; rezon» Robić coś dla kontenansu. Tracić, odzyskać kontenans. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 39kuper — m IV, D. kuperpra, Ms. kuperprze; lm M. kuperpry 1. «tylna część tułowia u ptaków, z której wyrastają pióra ogonowe» Gęsi kuper. ◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić, strzelać skutecznie, nie napotykając oporu, celować do widocznego celu… …

    Słownik języka polskiego

  • 40nieomylność — ż V, DCMs. nieomylnośćści, blm «właściwość niepopełniania nigdy błędów; pewność» Nieomylność sądu. Nieomylność ręki strzelca. Wierzyć w swoją, czyjąś nieomylność …

    Słownik języka polskiego