(pastwę)
1pastwę ZOB.rzucić [wydać i in.] — pastwę* ZOB.rzucić [wydać i in.] {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na pastwę {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, czyjąś, czegoś} {{/stl 8}} …
2pastwa — 1. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś, kogoś «stać się czyimś łupem, ulec zniszczeniu»: Tak oboje mieli umrzeć z głodu i pragnienia lub stać się pastwą dzikich zwierząt. S. Kłosiewicz, Ptaki. Pastwą grabieży padła też siedziba biskupa… …
3rzucić [wydać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na pastwę {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, czyjąś, czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} świadomie i bez skrupułów narazić kogoś na niebezpieczeństwo, zgubę ze strony kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezbronna ludność… …
4Theophan Goworow — (russisch Феофан Говоров, bürgerlicher Name Георгий Васильевич Говоров/ Georgi Wassiljewitsch Goworow; * 10. Januarjul./ 22. Januar 1815greg. in Tschernawsk; † 6. Januarjul./ 18. Januar 1894greg. in Wyscha) war… …
5pastwa — ż IV, CMs. pastwawie, blm daw. «pokarm, żer (szczególnie dzikich zwierząt, zdobywany siłą); zdobycz, łup» dziś tylko we fraz. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś (np. ognia, pożaru, powodzi; rzadziej: kogoś, np. wroga) «stać się czyimś łupem,… …
6rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …
7rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …
8wydać — 1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H …
9wydawać — 1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H …
10zostawić — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… …
- 1
- 2
