(pójść na marne)

  • 1iść [pójść] na marne — {{/stl 13}}{{stl 33}} coś jest marnowane, robione bez pożytku, nadaremne; coś zostaje niewykorzystane, niszczone :{{/stl 33}}{{stl 10}}Czyjaś praca idzie na marne. Czyjś wysiłek, talent poszedł na marne. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …

    Słownik języka polskiego

  • 5zmarnować — dk IV, zmarnowaćnuję, zmarnowaćnujesz, zmarnowaćnuj, zmarnowaćował, zmarnowaćowany «zużyć bez korzyści, bez potrzeby, ze stratą; nie wykorzystać należycie» Zmarnować urlop. Zmarnować młodość. Zmarnować swój talent. zmarnować się 1. «zaprzepaścić… …

    Słownik języka polskiego

  • 6marny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, marnyni, marnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} o niewielkiej wartości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Marna pensja. Marny obiad. Marna literatura. Marna gospodarka. ZOB. iść [pójść] na marne; nie powiedzieć marnego słowa; nie… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8sprzedać — dk I, sprzedaćam, sprzedaćasz, sprzedaćają, sprzedaćaj, sprzedaćał, sprzedaćany sprzedawać ndk IX, sprzedaćdaję, sprzedaćdajesz, sprzedaćwaj, sprzedaćwał, sprzedaćwany 1. «odstąpić komuś coś za pieniądze, zrzec się prawa własności do czegoś,… …

    Słownik języka polskiego