(opłacić)

  • 1opłacić — dk VIa, opłacićcę, opłacićcisz, opłać, opłacićcił, opłacićcony opłacać ndk I, opłacićam, opłacićasz, opłacićają, opłacićaj, opłacićał, opłacićany «zapłacić za coś, uiścić należność; wynagrodzić za usługi» Opłacić abonament radiowy, czynsz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2opłacić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opłacać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3opłacać się – opłacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będąc szantażowanym, płacić okup, haracz; przekupywać kogoś, wręczać łapówki, by uniknąć czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Policja jest zdania, że niektórzy właściciele lokali opłacają …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4opłacać — → opłacić …

    Słownik języka polskiego

  • 5opłacać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opłacaćam, opłacaća, opłacaćają, opłacaćany {{/stl 8}}– opłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opłacaćcę, opłacaćci, opłać, opłacaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płacić za… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6abonament — m IV, D. u, Ms. abonamentncie; lm M. y «prawo korzystania z czegoś lub otrzymania czegoś w określonym czasie na zasadzie opłaty z góry; dowód stwierdzający to prawo; stała, regularna opłata za prawo użytkowania czegoś» Abonament teatralny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» …

    Słownik języka polskiego

  • 8cmentarz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «miejsce grzebania zmarłych lub przechowywania prochów po ich kremacji» Cmentarz grzebalny. Kwatery cmentarza. Opłacić miejsce na cmentarzu. 2. «przestrzeń, plac wokół kościoła (gdzie dawniej grzebano zmarłych); …

    Słownik języka polskiego

  • 9gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… …

    Słownik języka polskiego

  • 10ofrankować — dk IV, ofrankowaćkuję, ofrankowaćkujesz, ofrankowaćkuj, ofrankowaćował, ofrankowaćowany ofrankowywać ndk VIIIa, ofrankowaćowuję, ofrankowaćowujesz, ofrankowaćowuj, ofrankowaćywał, ofrankowaćywany, przestarz. «uiścić opłatę za przesyłkę listową… …

    Słownik języka polskiego