(oddać)

  • 111nałożyć — dk VIb, nałożyćżę, nałożyćżysz, nałożyćłóż, nałożyćżył, nałożyćżony nakładać ndk I, nałożyćam, nałożyćasz, nałożyćają, nałożyćaj, nałożyćał, nałożyćany 1. «umieścić, położyć coś na czymś» Nałożyć mięsa na talerz, sera na chleb. Nakładać zboże na… …

    Słownik języka polskiego

  • 112naprawa — ż IV, CMs. naprawawie; lm D. naprawaaw 1. «doprowadzenie czegoś do stanu używalności, do porządku, usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń; naprawienie, reperacja, remont» Drobna, gruntowna naprawa. Naprawa bielizny, obuwia, zegarka, telewizora,… …

    Słownik języka polskiego

  • 113nasiusiać — dk I, nasiusiaćam, nasiusiaćasz, nasiusiaćają, nasiusiaćaj, nasiusiaćał pot. «oddać mocz na coś, do czegoś» Nasiusiać w pieluszki, do nocnika …

    Słownik języka polskiego

  • 114obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni …

    Słownik języka polskiego

  • 115od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… …

    Słownik języka polskiego

  • 116oddany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oddać (p.) oddany w użyciu przym. 1. «przywiązany do kogoś, gotów do poświęceń» Oddana przyjaciółka. Oddane serce. Oddany rodzinie. ◊ Oddany duszą i ciałem, bez reszty itp. komuś «oddany komuś całkowicie, bez… …

    Słownik języka polskiego

  • 117odlać — dk Xb, odlaćleję, odlaćlejesz, odlaćlej, odlaćlał, odlaćlali (odlaćleli), odlaćlany odlewać ndk I, odlaćam, odlaćasz, odlaćają, odlaćaj, odlaćał, odlaćany 1. «wylać, przelać część płynu z naczynia, oddzielić płyn od znajdujących się w nim cząstek …

    Słownik języka polskiego

  • 118odpalantować — dk IV, odpalantowaćtuję, odpalantowaćtujesz, odpalantowaćtuj, odpalantowaćował, odpalantowaćowany rzad. odpalantowywać ndk VIIIa, odpalantowaćowuję, odpalantowaćowujesz, odpalantowaćowuj, odpalantowaćywał, odpalantowaćywany 1. posp. «odpowiedzieć …

    Słownik języka polskiego

  • 119odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… …

    Słownik języka polskiego

  • 120odsalutować — dk IV, odsalutowaćtuję, odsalutowaćtujesz, odsalutowaćtuj, odsalutowaćował «odpowiedzieć salutowaniem na salutowanie, salutując wykonać ukłon, oddać komuś honory wojskowe» Odsalutować z należytym szacunkiem …

    Słownik języka polskiego