(odczucie)

  • 1odczucie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. odczuć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odczucie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. odczucieuć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2odczucie — n I 1. rzecz. od odczuć. 2. lm D. odczucieuć «odczuwane wrażenie» Jakie jest twoje odczucie po obejrzeniu tego filmu? …

    Słownik języka polskiego

  • 3doznanie — n I 1. blm rzecz. od doznać. 2. lm D. doznanieań «to, czego się doznaje, uczucie, odczucie» Doznania estetyczne. Przykre doznania …

    Słownik języka polskiego

  • 4impresja — ż I, DCMs. impresjasji; lm D. impresjasji (impresjasyj) 1. «wrażenie, zwłaszcza przelotne; subiektywne odczucie, przeżycie» Głębokie, przejmujące impresje. Impresje z przedstawienia. 2. «utwór artystyczny o charakterze nastrojowo subiektywnym;… …

    Słownik języka polskiego

  • 5parcie — n I 1. «naciskanie, ciśnienie, napór» Parcie wód przerwało tamę. Parcie rumowiska skalnego powaliło drzewa. Parcie gruntu na mur oporowy. ∆ bot. Parcie korzeniowe «ciśnienie powstające w korzeniu rośliny, związane z aktywnym pobieraniem wody… …

    Słownik języka polskiego

  • 6posmak — m III, D. u, N. posmakkiem, blm «uboczne odczucie smakowe obce danej potrawie, napojowi, pozostające po ich zjedzeniu» Masło z posmakiem łoju. Wino miało dziwny posmak. Mieć w ustach przykry posmak po wypiciu gorzkiego lekarstwa. przen. «odcień,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7przeżycie — n I 1. rzecz. od przeżyć. 2. lm D. przeżycieyć «stan psychiczny powstający wskutek różnego rodzaju silnych bodźców zewnętrznych lub wewnętrznych; silne wrażenie pozostawiające ślady w psychice człowieka; wstrząs psychiczny, doznanie, odczucie»… …

    Słownik języka polskiego

  • 8wrażenie — n I 1. rzecz. od wrazić. 2. lm D. wrażenieeń «uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny» Wrażenia smakowe, słuchowe. Wrażenie barwy. Wrażenie bólu. 3. lm D. wrażenieeń «stan psychiczny wywołany jakimś bodźcem; przeżycie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9wyczucie — n I 1. rzecz. od wyczuć. 2. «zdolność intuicyjnego odczuwania, czucia czegoś; odczucie» Mieć wyczucie czasu, rytmu. Komuś brak wyczucia. Powiedzieć coś bez wyczucia sytuacji. Robić coś z wyczuciem. ◊ pot. Na wyczucie «kierując się intuicją, nie… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wydźwięk — m III, D. u, N. wydźwiękkiem, blm «sens zawarty w utworze artystycznym, w wypowiedzi itp. wywołujący u odbiorcy określone reakcje; odczucie, ogólne wrażenie» Wydźwięk społeczny, polityczny. Sztuka, film z wydźwiękiem …

    Słownik języka polskiego