(obrońcy)

  • 31wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 32obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni …

    Słownik języka polskiego

  • 33ojczyzna — ż IV, CMs. ojczyznayźnie; lm D. ojczyznayzn «kraj, w którym się ktoś urodził, którego jest obywatelem lub z którym jest związany więzią narodową» Niepodległa, wolna, wyzwolona ojczyzna. Obrońcy, synowie ojczyzny. Wróg, zdrajca ojczyzny. Bronić… …

    Słownik języka polskiego

  • 34ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… …

    Słownik języka polskiego

  • 35posłać — I dk IX, poślę, poślesz, poślij, posłaćsłał, posłaćsłany posyłać ndk I, posłaćam, posłaćasz, posłaćają, posłaćaj, posłaćał, posłaćany 1. «wyprawić kogoś dokądś, do kogoś w jakimś celu, z jakimś poleceniem; polecić komuś, żeby załatwił gdzieś… …

    Słownik języka polskiego

  • 36replika — ż III, CMs. replikaice; lm D. replikaik 1. «ustna lub pisemna odpowiedź na zarzuty, zwłaszcza w sądzie» Błyskotliwa, cięta, dowcipna, gwałtowna, krótka, lapidarna, zręczna, zwięzła replika. Replika obrońcy, prokuratora, adwokata. Dać replikę na… …

    Słownik języka polskiego

  • 37rzecznictwo — n III, Ms. rzecznictwowie, blm 1. «występowanie w roli rzecznika, przemawianie w czyimś imieniu, występowanie w obronie kogoś lub czegoś; propagowanie, popieranie jakiejś sprawy» Rzecznictwo w jakiejś sprawie. ∆ praw. Rzecznictwo patentowe… …

    Słownik języka polskiego

  • 38słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… …

    Słownik języka polskiego

  • 39stoper — m IV, D. a, Ms. stopererze 1. B.=M.; lm MB. y «czasomierz w formie zegarka lub zegara, służący do pomiaru krótkich odcinków czasu z dokładnością do ułamków sekundy, stosowany w przemyśle, badaniach naukowych i w sporcie» Uruchomić, włączyć stoper …

    Słownik języka polskiego

  • 40wystąpienie — n I 1. rzecz. od wystąpić. 2. lm D. wystąpieniepień «publiczne zabranie głosu; przemówienie, mowa wygłoszone przed publicznością» Wystąpienie obrońcy, prokuratora. Ciekawe wystąpienie na zebraniu …

    Słownik języka polskiego