(o majątku)

  • 111wyzbyć się — dk, wyzbyć sięzbędę się, wyzbyć sięzbędziesz się, wyzbyć sięzbędą się, wyzbyć sięzbądź się, wyzbyć sięzbył się wyzbywać się ndk I, wyzbyć sięam się, wyzbyć sięasz się, wyzbyć sięają się, wyzbyć sięaj się, wyzbyć sięał się «pozbawić się, pozbyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 112wżenić się — dk VIa, wżenić sięnię się, wżenić sięnisz się, wżeń się, wżenić sięnił się pot. «żeniąc się wejść do jakiejś rodziny, jakiegoś środowiska, stać się współwłaścicielem jakiegoś majątku, przedsiębiorstwa itp. przez ożenek» Wżenić się w zamożną… …

    Słownik języka polskiego

  • 113zabezpieczenie — n I; lm D. zabezpieczenieeń 1. blm rzecz. od zabezpieczać. 2. «to, co zabezpiecza, osłona, ochrona» Betonowe zabezpieczenie na zakręcie. Umocnić zabezpieczenie przy wykopach. 3. «gwarancja, poręczenie, zapewnienie, rękojmia» Zabezpieczenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 114zabezpieczyć — dk VIb, zabezpieczyćczę, zabezpieczyćczysz, zabezpieczyćpiecz, zabezpieczyćczył, zabezpieczyćczony zabezpieczać ndk I, zabezpieczyćam, zabezpieczyćasz, zabezpieczyćają, zabezpieczyćaj, zabezpieczyćał, zabezpieczyćany 1. «uczynić bezpiecznym nie… …

    Słownik języka polskiego

  • 115zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …

    Słownik języka polskiego

  • 116zarządca — m odm. jak ż II, DCMs. zarządcacy; lm M. zarządcacy, DB. zarządcaców przestarz. «ten, kto zarządza czymś; administrator» Zarządca folwarku, majątku …

    Słownik języka polskiego

  • 117zazdrościć — ndk VIa, zazdrościćoszczę, zazdrościćcisz, zazdrościćość, zazdrościćcił «odczuwać zazdrość, odczuwać żal z powodu tego, że komuś się dobrze powodzi, że ktoś coś ma, pragnąc tego dla siebie» Zazdrościć komuś powodzenia, sławy, sukcesów. Zazdrościć …

    Słownik języka polskiego

  • 118ziemianin — m V, DB. a; lm M. ziemianinanie, DB. ziemianinan 1. «właściciel majątku ziemskiego, obszarnik, dziedzic» 2. Ziemianin rzad. «mieszkaniec Ziemi, człowiek» Wzrasta zainteresowanie Ziemian innymi planetami …

    Słownik języka polskiego

  • 119ziemski — ziemskiscy 1. «dotyczący Ziemi planety» Glob ziemski. Kula ziemska. Atmosfera, biosfera ziemska. Biegun, południk, równoleżnik ziemski. Istoty, stworzenia ziemskie. ∆ astr. Oś ziemska «wyobrażalna prosta przechodząca przez bieguny geograficzne,… …

    Słownik języka polskiego

  • 120zlicytować — dk IV, zlicytowaćtuję, zlicytowaćtujesz, zlicytowaćtuj, zlicytowaćował, zlicytowaćowany «dokonać licytacji publicznej sprzedaży rzeczy będących zazwyczaj własnością dłużnika; pozbawić kogoś majątku przez licytację» Zlicytować czyjś majątek.… …

    Słownik języka polskiego