(o czasie)

  • 81terminowy — «zachodzący, odbywający się w oznaczonym czasie, terminie; mający się skończyć, być wykonanym w określonym czasie, przed upływem określonego terminu; wymagający szybkiego wykonania; pilny» Terminowe dostawy, wpłaty. Terminowa praca. Terminowa… …

    Słownik języka polskiego

  • 82wojskowy — wojskowywi «związany z wojskiem, ze służbą w wojsku; przeznaczony dla wojska, należący do wojska» Jednostka wojskowa. Teren, obiekt wojskowy. Patrol, posterunek wojskowy. Ćwiczenia, manewry wojskowe. Regulamin, rygor wojskowy. Dyscyplina wojskowa …

    Słownik języka polskiego

  • 83zalew — m IV, D. u, Ms. zalewwie; lm M. y 1. «zalanie, zalewanie terenu przez wodę» Okresowe zalewy rzek. Sztuczne zalewy łąk w celu nawodnienia. Zalewy morskie w czasie przypływu. Wały chroniły pola przed zalewem. przen. Zalew towarów zagranicznych. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 84zbrodnia — ż I, DCMs. zbrodniani; lm D. zbrodniani 1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą… …

    Słownik języka polskiego

  • 85zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… …

    Słownik języka polskiego

  • 86zlecieć — dk VIIa, zleciećcę, zleciećcisz, zleć, zleciećciał, zleciećcieli zlatywać ndk VIIIa, zleciećtuję, zleciećtujesz, zleciećtuj, zleciećywał 1. «lecąc opuścić się, osiąść niżej; sfrunąć» Gołębie zlatywały z dachu na parapet. 2. «spaść z góry na dół,… …

    Słownik języka polskiego

  • 87zorza — ż II, DCMs. zorzarzy; lm D. zórz «zjawisko świetlne polegające na zmianie barw nieba bezpośrednio przed zmrokiem i w czasie jego trwania lub w czasie trwania świtu i bezpośrednio po nim; powstaje głównie wskutek rozpraszania światła słonecznego w …

    Słownik języka polskiego

  • 88blefować — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}bluffować {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, blefowaćfuję, blefowaćfuje {{/stl 8}}{{stl 7}} świadome wprowadzać kogoś w błąd, ukrywając własne braki, słabości, sugerując coś, czego naprawdę nie ma : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 89bliski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, bliskiscy, bliższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: usytuowany w relatywnie niewielkiej odległości (od czegoś lub kogoś; od obiektu, o którym się mówi a.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 90bzyk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} wysoki, cichy, wibrujący dźwięk wydawany w czasie lotu przez niektóre owady, np. osy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwujący bzyk much. Osa lata z bzykiem koło głowy. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień